صفرعلی طالاری - گروه انگل شناسی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
محسن اربابی - گروه انگل شناسی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت بهداشتی و زیان های اقتصادی ناشی از نماتودهای دستگاه گوارش در انسان و علف خواران و شیوع متفاوت آن ها و عدم آگاهی از وضعیت آلودگی در دام های مختلف این مطالعه به منظور تعیین وفور نماتودهای روده بزرگ نشخوارکنندگان ذبح شده در کشتارگاه کاشان در سال 1381 صورت پذیرفت .مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی انجام گرفت، تعداد 195 نشخوارکننده شامل 80 راس گوسفند، 78 راس بز و 37 راس گاو که از نقاط مختلف ایران در کشتارگاه کاشان ذبح می شدند، صورت پذیرفت. یافته ها: از مجموع دام های مورد مطالعه 35 راس نر و167 راس ماده بودند که روده بزرگ آنان جهت آلودگی انگلی جدا و در ظرف فرمالین 10 درصد قرار داده و به آزمایشگاه انگل شناسی دا نشکده پزشکی منتقل می گردید. روده و محتویات آن ها از نظر میکروسکوپی و ماکروسکوپی بررسی شد. پس از ثبت اطلاعات، نتایج حاصله طبقه بندی و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.از 195 دام مورد آزمایش 35 راس نر و 167 راس ماده بود. آلودگی به نماتودهای شابرتی ایده 54 درصد، تریکوریده 38/5 درصد، اکسیوریده 7/5 درصد و در کلیه نمونه ها در جنس ماده و در فصل تابستان بیشترین موارد آلودگی مشاهده شد. در این بررسی آلودگی در گوسفندان و بزها به تریکوریس دیسکالر 25 و 18 درصد و به شابرتیااووینا 58/8 و 62/8 درصد، در گاوه 1/8 درصد به تریکوریس اوویس و 10/8درصد به ازوفاگوستومم و نولوزوم بود. آلودگی به اسکریابینی اوویس از خانواده اکسیوریده در گوسفندان 25 درصد، بزها 32 درصد و در گاوها 8/2 درصد تعیین گردید.نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به شیوع بالای آلودگی در دام های مورد مطالعه و عوارض شناخته شده آن پیشنهاد می شود بررسی تاثیر درمان و عدم درمان در این حیوانات بر سلامت دام ها انجام گیرد.

تریکوریده، اکسیوریده، شابرتی ایده ، روده بزرگ نشخوارکنندگان