علی اسماعیلی ندیمی - گروه قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
حسین نوق - گروه قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
جعفر احمدی کهنعلی - پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

سابقه وهدف: بیماری عروق کرونر یکی از شایع ترین علل مرگ و میر و ناتوانی است. درمان طبی اساس درمان این بیماری است؛ اما یکی از روش های درمانی قابل اعتماد، عمل جراحی پیوند عروق کرونر است که استفاده از آن رو به افزایش است. این مطالعه جهت تعیین تاثیر این عمل در نتایج تست ورزش و اکوکاردیوگرافی بیماران مبتلا به تنگی عروق کرونر طراحی و اجرا شد.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد بر روی 40 بیماری که کاندید عمل جراحی پیوند عروق کرونر بودند انجام شد. بیمارانی که موارد منع تست ورزش را نداشتند؛ تحت اکوکاردیوگرافی و تست ورزش قرار گرفتند و کسر جهشی بطن چپ، مدت زمان تست ورزش، درصد بیماران با تست ورزش مثبت، تنگی نفس و آنژین صدری در آن ها تعیین و جهت انجام عمل پیوند عروق کرونر ارجاع شدند. 6 – 3 ماه بعد از عمل شاخص های فوق مجددا بررسی شدند و با آزمون های MC NEMAR S و T-test Paired مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سنی بیماران 59/2 سال و 70 درصد بیماران مرد بودند. میانگین کسر جهشی بطن چپ در هر دو زمان قبل و بعد از عمل 50 درصد بود که اختلاف معنی داری مشاهده نشد. مدت زمان تست ورزش قبل از عمل 1/7 ± 6/79 دقیقه و بعد از عمل 1/7 ± 8/30 دقیقه بود که این اختلاف معنی دار بود (P<0/001) میزان شیوع تنگی نفس، آنژین صدری و تست ورزش مثبت قبل از عمل به ترتیب 62/5، 82/5 و 92/5 درصد و بعد از عمل به ترتیب 17/5، 17/5 و 37/5 درصد بود که هر سه شاخص اخیر بعد از عمل کاهش معنی داری داشتند (P<0/01).نتیجه گیری: عمل جر احی پیوند عروق کرونر در بهبود تنگی نفس، آنژین صدری و ظرفیت فعالیت فیزیکی بیماران تاثیر مثبت دارد ولی در بهبود کسر جهشی بطن چپ تاثیری ندارد. تحقیقات بیشتری برای بررسی تاثیر عمل روی کسر جهشی و تاثیر عمل در میان مدت و درازمدت توصیه می شود.

جراحی پیوند عروق کرونر، تست ورزش، اکوکاردیوگرافی