بررسی میزان خود-ارجاعی و عوامل مرتبط با آن در مراکز درمانی دولتی و خصوصی کاشان در سال 1379

سابقه و هدف: یکی از دغدغه های نظام درمان و بیمه مسیله خود-ارجاعی است. با توجه به میزان بالا و عوارض شناخته شده آن و نیز چندگونگی عوامل خود-ارجاعی و به لحاظ محدودیت منابع در سیستم عرضه خدمات بهداشتی-درمانی و ضرورت مطالعه روش های عملیات در بخش درمان بیماران، این مطالعه در مراکز درمانی و خصوصی کاشان در سال 1379 اجرا شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که در آن 1036 نفر از بیماران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی کاشان که تحت پوشش بیمه درمانی کمیته امام، بیمه روستایی، و سایر روش های پرداخت هزینه بودند. به طور تصادفی از مراکز دولتی و خصوصی عرضه خدمات انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. جهت کسب داده ها در رابطه با اطلاعات زمینه ای و اهداف ویژه پژوهش در ارتباط با فراوانی مراجعه به صورت خود-ارجاعی و نحوه ارجاع در سه ساختار ارجاع بسته کمیته امام، ساختار نیمه بسته بیمه روستایی و مراجعه آزاد و نیز اخذ نظرات بیماران در مورد عوامل خود-ارجاعی از روش مصاحبه و پرسشنامه کتبی استفاده شد، سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از محاسبات آماری و آزمون کای دو در رابطه با اهداف ویژه پژوهش، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

خود-ارجاعی ، ساختار عرضه خدمات درمانی ، علل خود-ارجاعی