بررسی رابطه ضخامت غضروف مفصلی سرفمور انسان با آستیوآرتریت

سابقه و هدف: با توجه به شیوع استیوآرتریت و عوارض شناخته شده آن و اهمیت شناخت اتیولوژی بیماری و نقش غضروف مفصلی با بروز بیماری و عدم مطالعه هیستوپاتولوژی غضروف مفصلی براساس درجه بندی پرتوشناسی، این تحقیق به منظور تعیین رابطه ضخامت غضروف مفصلی با استنوآرتریت و درجه های آن بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان شهید معیری و پزشکی قانونی تهران در سال 1378 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش مورد- شاهدی در 30 بیمار که به علت شکستگی گردن فمور و Total hip arthroplsty جراحی شده اند و 5 نمونه از افراد سالم صورت پذیرفت. نمونه سر استخوان فمور انسان با فرمالین 10 درصد ثابت شد. سپس نمونه ها موازی با فمور گردن از بالا به پایین برش زده و به شش قطعه تقسیم گردید. از قطعات تهیه شده پرتونگاری به عمل آمد و براساس روش های Jeffery و Meachim به گروه طبیعی و درجه های 1 تا 4 پرتو نگاری تقسیم بندی شد. پس از دکلسیفیکاسیون نمونه ها برروی هر قطعه دو برش Midcoronal زده، و پس از طی مراحل آب گیری، بلوک گیری پارافینه مقطع زده شده مقاطع با روش H & E رنگ آمیزی، و اندازه گیری ضخامت غضروف مفصلی با گراتیکول چشمی (شماره 18) انجام پذیرفت و با t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

استیوآرتریت ، ضخامت غضروف مفصلی ، سرفمور ، رادیوگرافی مفصل