بررسی شیوع کم خونی فقر آهن و بتاتالاسمی مینور و مقایسه شاخص های گلبولی آن ها در داوطلبین ازوداج مراجعه کننده به درمانگاه گلابچی کاشان طی سال های 77-1376

سابقه و هدف: کم خونی فقر آهن و بتاتالاسمی مینور از علل شایع کم خونی میکروسیتیک است. با توجه به شیوع زیاد کم خونی فقر آهن به ویژه در کشورهای در حال توسعه و با توجه به عوارض متعدد آن و اهمیت تشخیص و افتراق آن از بتاتالاسمی مینور، این تحقیق به منظور تعیین شیوع کم خونی فقر آهن و بتاتالاسمی مینور و مقایسه شاخص های گلبولی آن ها در داوطلبین ازدواج مراجعه کننده به درمانگاه گلابچی کاشان انجام گرفت.مواد و روش ها: این بررسی از نوع توصیفی می باشد. کلیه مراجعه کنندگان به درمانگاه به صورت سرشماری جهت، مطالعه انتخاب شدند. با توجه به کاهش هموگلوبین و یا MCV، افراد کم خون شناسایی گردیده و سپس با استفاده از آزمایش های فیتین سرم و هموگلوبین الکتروفورز، افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن و بتاتالاسمی مینور شناسایی شدند.یافته ها: میزان شیوع کم خونی فقر آهن بین 3066 نفر مراجعه کننده، 10/79 درصد و میزان شیوع بتاتالاسمی مینور 3/32 درصد بود. زنان 3 برابر بیشتر از مردان مبتلا به کم خونی فقر آهن بودند (16/11 دردصد در مقابل 5/47 درصد). میزان MCV، شمارش گلبول قرمز ومقدار هموگلوبین با نوع هموگلوبین با نوع کم خونی رابطه معنی دار داشتند (P<0/05). بدین ترتیب که اکثر افراد با کم خونی فقر آهن کمتر از MCV بالاتر از 70 و شمارش گلوبولی طبیعی داشتند، در حالی که اغلب افراد بتاتالاسمی مینور، MCV؛ 70 و دارای شمارش گلبولی بالاتر از حد طبیعی بودند.نتیجه گیری: کم خونی فقر آهن به ویژه در خانم ها هنوز شایع می باشد که لازم است توجه بیشتری به آن شود و با توجه به ارتباط نزدیک شاخص های گلبولی با نوع کم خونی، پیشنهاد می شود که قدرت تشخیص شاخص های گلبولی برای بتاتالاسمی مینور و کم خونی فقر آهن مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کم خونی ، فقر آهن ، بتاتالاسمی مینور ، شاخص های گلبولی