بررسی نحوه ارجاع در مراجعین به بیمارستان های کاشان سال 1375

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت و نقش سیستم ارجاع در به کارگیری امکانات آموزشی- درمانی و به منظور تعیین نحوه ارجاع در مراجعین به بیمارستان های کاشان، این پژوهش در سال 1375 انجام گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش به روش توصیفی بر روی 614 نفر و به صورت مراجعه مستمر (Sequential) انجام گرفت. این تعداد براساس قابل قبول (10 درصد) ارجاع و با سطح اطمینان 95 درصد و خطای *** درصد تعیین و برحسب نسبت تخت های 5 بیمارستان کاشان تقسیم و سهم هر بیمارستان مشخص و سپس از هر فرد نمونه مشخصات سن، جنس، سطح سواد، علت مراجعه، دفعه مراجعه، نحوه پرداخت هزینه های بیمارستانی و نیز نحوه ارجاع به بیمارستان مشخص و ثبت گردید. یافته ها: 350 نفر (57 درصد) زن و بقیه مرد، سن مراجعین 20/24 + 37/9 سال، 75/21 درصد متاهل، 32/2 درصد بیماری ها غیرعفونی حاد، 25/7 درصد بیماری های مزمن، 19/5 درصد بیماری های عفونی، و 22/5 درصد را بقیه بیماری ها تشکیل می دادند و 47/2 درصد بیماران به صورت خود ارجاعی مراجعه کرده بودند.نتیجه گیری: با توجه به نحوه ارجاع بیماران و تاثیر آن بر علمکرد سیستم بهداشتی و درمانی، توصیه می گردد هر چه سریع تر علل مشکلات سیستم ارجاع بررسی، و اقدامات در جهت کاهش مشکل معمول گردد.

کلیدواژه ها:

سیستم ارجاع ، بازخورد ، استراتژی خدمات بیمارستان ، محور ، خود ارجاعی