شیوع بیماری هایپوتیروئید و عوامل مرتبط با آن درکودکان زیر یکسال شهر کرمانشاه طی سالهای 1390-1397

زمینه و هدف: کم کاری مادرزادی تیروئید از علل قابل پیشگیری عقب ماندگی ذهنی در کودکان است و تنها در صورت تشخیص و درمان به موقع قابل پیشگیری است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع هایپوتیروئیدی مادرزادی و برخی عوامل مرتبط با آن در کودکان زیر یکسال مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی حافظیه شهر کرمانشاه از فروردین 1390 تا آذر 1397 انجام شد. روشکار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی تمام نوزادان متولد سال 1390-97 شهر کرمانشاه، در روزهای 3-5 پس از تولد جهت نمونه گیری خون از پاشنه پا به مرکز بهداشتی درمانی حافظیه ارجاع داده شدند. غلظت TSH با کاغذ فیلتر و سپس روش الیزا تعیین شد و نوزادان با TSH بیشتر از mIU/L 5 فراخوان شدند. جهت جمع آوری اطلاعات، فرم اطلاعاتی تهیه شد و بر اساس داده های موجود در مرکز بهداشت شهرستان کرمانشاه و پرونده پزشک فوکال پوینت تکمیل گردید. یافته ها: مجموع نوزادان غربالگری شده 138312 نفر و پوشش غربالگری در این مطالعه 103 درصد بود. 254 نوزاد هایپوتیروئید شامل 142 پسر و 112 دختر تحت درمان قرار گرفتند. بین میزان TSH و جنسیت نوزادان رابطه معناداری مشاهده شد بطوریکه میانگین TSH در نوزادان دختر (38/2 ± 3/8) بیشتر از نوزادان پسر (28/2 ± 2/7) بود ( .(p=0/02 میزان شیوع هایپوتیروئیدی مادرزادی در این مطالعه 184 مورد در 100000 تولد زنده بود. از 1390 تا 1395 میزان بروز نوع دائمی و گذرای بیماری به ترتیب 116 و 54 در صد هزار نفر بدست آمد. از آنجایی که تشخیص قطعی ظرف 3 سال میسر می گردد نوع کم کاری تیروئید هنوز برای نوزادان متولد سال های 96 و 97 مشخص نیست. نتیجه گیری: با توجه به اینکه میزان شیوع کم کاری مادرزادی تیروئید در این مطالعه از مقادیر جهانی و کشوری بالاتر است لذا باید استمرار و تقویت برنامه غربالگری نوزادان از اولویت های بهداشتی محسوب شود. همچنین فاکتورهای موثر بر ایجاد هایپوتیروئیدی و شیوع بیشتر آن در نوزادان دختر در تحقیقات آتی به طور ویژه مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

غربالگری ، هایپوتیروئیدی مادرزادی ، نوزادان ، کرمانشاه