بررسی تاثیر اریتروپوییتین بر پاسخ التهابی و آسیب ایسکمیک مغز بعد ازکلامپ کاروتید در موش صحرایی

سابقه و هدف: بیماری های عروق مغزی یکی از مهم ترین دغدغه های مرتبط با مراقبت های بهداشتی هستند؛ چرا که عمدتا0 منجر به وقایع ایسکمیک مانند سکتهی مغزی، سومین علت مرگ در سراسر جهان، میشوند. بیماریهای عروق محیطی (PADs) مانند آترواسکلروز کاروتید و تنگی کاروتید میتوانند منجر به سکته ی مغزی و آسیب مغزی ناشی از ایسکمی شوند. بسیاری از مطالعات نشان دهنده ی اثر محافظتی اریتروپویتین بر وضعیت ایسکمیک، در عین مهار غیرمستقیم پاسخ های التهابی هستند. اما ارتباط دقیق میان اریتروپویتین و وضعیت ایسکمیک هنوز کاملا0 مشخص نیست. هدف مطالعه ی حاضر، سنجش میزان تاثیر اریتروپویتین بر پاسخ التهابی و آسیب مغزی ایسکمیک پس از کلامپ شریان کاروتید در موش صحرایی است. مواد و روشها: در این مطالعهی کارآزمایی حیوانی با کد اخلاق IR.TBZMED.REC.1395.897، 50موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (با وزن 250 تا 300 گرم) به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله تحت تزریق داخل صفاقی اریتروپویتین U/kg) 5000) و گروه شاهد تحت تزریق داخل صفاقی نرمال سالین در حجم برابر قرار گرفتند. شریان های کاروتید مشترک در هر دو گروه به مدت 20 دقیقه با کلامپ بسته شده بودند. با استفاده از روش رنگ آمیزیNissl ، اسلایدهای نواحی ایسکمیک مغز مشاهده شده و میزان آسیب ایسکمیک در هر دو گروه تعیین شد. سطح خونی سیتوکینهای التهابی نیز اندازه گیری شد. یافته ها: سطوح نشانگرهای التهابی شاملCPK ، IL-6، IL-1Bو TNF- در گروه مداخله به شکل معناداری کمتر از گروه کنترل بود. میانگین درصد ناحیه ی ایسکمیک در گروه مداخله برابر با 2.15 4.30 درصد بوده و به طور معناداری کمتر از گروه شاهد 2.35 11.20 درصد (p-value=0.023) میباشد. نتیجهگیری: براساس یافته های مطالعهی حاضر، تزریق اریتروپویتین قبل از عمل جراحی تنگی کاروتید در پیشگیری از آسیب ایسکمی مغزی تاثیر به سزایی دارد.

کلیدواژه ها:

اریتروپوییتین ، آسیب ایسکمیک مغز ، کلامپ شریان کاروتید ، موش صحرایی