مناسبترین زمان مصرف کود نیتروژن در دو رقم چغندرقند در کرمانشاه

سال انتشار: 1378
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 386

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRSB-15-1_004

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

چکیده مقاله:

این تحقیق بمنظور تعیین مناسب ترین زمان مصرف کود نیتروژن و تاثیر آن بر روی کمیت و کیفیت چغندرقند و همچنین واکنش ارقام به زمان و میزان کود نیتروژن بمدت دو سال در ایستگاه تحقیقاتی ماهیدشت اجراء گردید. پنج زمان مصرف کود نیتروزن به عنوان عامل اول و دو رقم بذر تجارتی چغندرقند به عنوان عامل دوم در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. میزان نیتروژن مصرفی برای کلیه تیمارها براساس توصیه بخش تحقیقات خاک و آب سیصد کیلوگرم در هکتار در نظر گرفته شد. اقام مورد بررسی شامل رقم دیپلویید گرده افشان باز 7233 و رقم پلی پلوئید pp22 و تیمارهای زمان مصرف کود نیتروژن بصورت ذیل بودند : :t1 مصرف کل کود نیتروژن در زمان کاشت ، :t2 مصرف نصف کود نیتروژن در زمان کاشت و نصف باقیمانده بعد از اولین تنک و وجین، :t3 مصرف یک سوم کود نیتروژن در زمان کاشت، یک سوم بعد از اولین تنک و وجین یک سوم باقیمانده یک ماه پس از مرحله دوم ، :t4 مصرف دو سوم کود نیتروژن در زمان کاشت و یک سوم باقیمانده بعد از اولین تنک و وجین ،:t5 مصرف یک سوم کود نیتروژن در زمان کاشت و دو سوم باقیمانده پس از اولین تنک و وجین. اولین تنک و وجین پس از دو تا چهار برگه شدن صورت گرفت که این مرحله معمولا در منطقه کرمانشاه  حدود 45-40 روز پس از کاشت حاصل می گردد. نتایج نشان داد که دو رقم در کلیه صفات مورد بررسی از نظر آماری تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. تیمار زمان مصرف کود نیتروژن بصورت دو سوم در زمان کاشت و یک سوم بعد از اولین تنک و ویجین وضعیت بهتری در صفات درصد قند، درصد قند قابل استحصال، عملکرد قند سفید در هکتار و خلوص شربت خام ایجاد کرد. کمترین میزان پتاسیم در تیمار مصرف کل کود نیتروژن در زمان کاشت مشاهده شد ولی از نظر آماری با سایر تیمارها اختلاف معنی داری نشان نداد. کمترین میزان سدیم و ازت مضره در تیمار مصرف کود نیتروزن بصورت دو سوم در زمان کاشت و یک سوم بعد از اولین تنک و وجین دیده شد که از نظر آماری با سایر تیمارها تفاوت معنی داری نداشت.

نویسندگان

جهانشاه بساطی

مربی پژوهشی بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران

مجید صادقی

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

علی جلیلیان

استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران