تاثیر پیش کشت و نیتروژن اضافی بر شیوع بیماری گال‪زگیلی (Urophlyctis leproides) چغندرقند

در این تحقیق تاثیر گیاهان زراعی ذرت علوفه‪ای، گندم، چغندرقند و شبدر به عنوان کشت قبلی بر شیوع بیماری گال‪زگیلی چغندرقند مورد بررسی قرار گرفت. در سال اول ذرت علوفه‪ای بهاره، گندم، شبدر و چغندرقند به عنوان محصولات پیش‪کاشت در قالب طرح بلوک‪های کامل تصادفی با چهار تکرار از نظر میزان بقایای گیاهی، میزان نیتروژن برگشتی به خاک و تاثیر آن‪ها بر نسبت C/N خاک بررسی گردید. در سال دوم چغندرقند در محل آزمایش سال قبل کشت و دو تیمار شامل مصرف 35 کیلوگرم نیتروژن اضافی و عدم مصرف نیتروژن اضافی به آزمایش اضافه گردید و شدت آلودگی بیماری گال‪زگیلی بعد از کاشت محصولات مختلف و نیز کاربرد نیتروژن اضافی به صورت کرت‪های خرد شده در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از سال دوم آزمایش نشان داد که درصد آلودگی، خصوصیات کیفی گال و وزن گال به‪طور معنی‪داری تحت تاثیر محصولات پیش‪کاشت و کاربرد نیتروژن اضافی قرار نگرفت. در عین حال، کشت چغندرقند بعد از چغندرقند و ذرت علوفه‪ای بهاره به ترتیب بیشترین و کمترین درصد آلودگی را نشان داد. هم‪چنین بیشترین و کمترین وزن گال تولید شده مربوط به کشت چغندرقند بعداز شبدر و گندم به‪ترتیب با 770 و 349 کیلوگرم گال در هکتار بود. به‪طور کلی به‪نظر می‪رسد تاثیر محصولات فصل زراعی پیشین بر شدت آلودگی به بیماری گال‪زگیلی یکسان است.

کلیدواژه ها:

چغندرقند ، دزفول ، گال‪زگیلی ، محصولات پیش کاشت