واکنش صفات کمی و کیفی ژنوتیپ های چغندرقند به تاریخ های مختلف کاشت و برداشت
محل انتشار: دوفصلنامه چغندرقند، دوره: 34، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 414
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRSB-34-1_001
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398
چکیده مقاله:
در مناطق نیمهخشک (مانند ایران)، آب عمدهترین عامل محدودکننده رشد و عملکرد چغندرقند محسوب میشود. از جمله روشهای کاهش مصرف آب در زراعت چغندرقند میتوان به اصلاح رقمهایی با قابلیتانعطاف طول دوره رشد بسته به شرایط محیطی اشاره کرد. این مطالعه طی دو سال زراعی 1394 و 1395 در ایستگاه تحقیقات چغندرقند مرحوم مطهری بهصورت اسپلیتفاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی به تاریخکاشت (شامل دو سطح دهه سوم فروردین و دهه اول تیر) و ترکیب فاکتوریل سه تاریخبرداشت (بیستم مهر، دهم و سیام آبان) و شش رقم شامل هیبریدهای امیدبخش (7112*261)*5RR-87-HF.33 و 261*276.P.77.SP.19 و رقمهای تجارتی پارس، جلگه، پایا و IR7 بهعنوان کرتهای فرعی درنظر گرفته شدند. پتانسیل تولید محصول ریشه و شکرخام بهازای هر هفته تاخیر در کاشت معادل 8/3-5/3 درصد کمتر شد. معنیدار شدن اثرمتقابل تاریخکاشت × ژنوتیپ در سطح احتمال پنج درصد نشان داد واکنش ژنوتیپهای مختلف نسبت به کوتاه شدن دوره رشد متفاوت است. ژنوتیپهای برتر برای کشت دیرهنگام از طریق ترکیب دو مولفه کمترین واکنش به تاخیر در کاشت و در عین حال، بیشترین عملکرد در شرایط کشت دیرهنگام بهترتیب از لحاظ عملکرد ریشه رقمهای پایا، IR7 و پارس، عملکرد شکرخام رقمهای IR7 و پایا بودند. باوجود آنکه اثر مستقیم تاریخبرداشت بر عملکرد ریشه و شکرخامو عیار قند بهواسطه معنیدار شدن اثرمتقابل سال × تاریخ برداشت، معنیدار نشد اما در مجموع طی سال 1394 بهتاخیر انداختن برداشت از بیستم مهر به دهم آبان موجب افزایش 21و38 درصدی عملکرد ریشه و شکرخام و همچنین افزایش 72/1 واحدی عیار قند شد. بنابراین، تاریخ برداشت دهم آبان، مناسبترین زمان برداشت چغندرقند در منطقه کرج محسوب میشود. عدم تاثیر معنیدار اثرمتقابل تاریخکاشت × تاریخبرداشت بر صفات مختلف نشان داد نمیتوان با بهتعویق انداختن تاریخبرداشت، اثرات تاخیر در کاشت را جبران کرد. در مجموع، نتایج مطالعه حاضر نشان داد بهازای هر روز تعجیل در کاشت (حدفاصل دهه سوم فروردین و دهه اول تیر)، عملکرد ریشه، عملکرد شکرخام بهترتیب معادل 400 و 50 کیلوگرم در هکتار بهازای هر روز بهتعویق انداختن برداشت (حدفاصل بیستم مهر تا دهم آبان)، صفات یادشده بهترتیب معادل 370 و 100 کیلوگرم در هکتار افزایش مییابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هدایت وحیدی
دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات،واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز،ایران
بهرام میرشکاری
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات،واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز،ایران
سعید صادق زاده حمایتی
استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
اباذر رجبی
دانشیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند ،سازمان تحقیقات ،آموزش و ترویج کشاورزی،کرج،ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :