سعید نورآبادی - فارغ التحصیل دکترای رشته مهندسی آب، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه مهندسی آب
سیدعلی اشرف صدرالدینی - استاد گروه مهندسی آب، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی
امیرحسین ناظمی - استاد گروه مهندسی آب، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی
رضا دلیرحسن نیا - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی

موانع هیدرولیکی یکی از روشهای موثر برای جلوگیری از هجوم آب شور دریا به آبخوانهای ساحلی به حساب می آیند. یکی از این موانع سدهای زیرزمینی میباشند. این سدها در قسمت پایین آبخوان نصب میشوند و قسمت بالایی آن باز گذاشته میشود تا آب بتواند در این قسمت جریان داشته باشد. در این تحقیق با استفاده از یک مدل آزمایشگاهی کارایی و تاثیر این نوع مانع بر نحوه حرکت جبهه آب شور بررسی شد. همچنین از مدل عددی SEAWAT برای شبیه سازی سناریوهای آزمایشی استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد استفاده از یک محیط متخلخل با نفوذپذیری کم به عنوان یک مانع زیرزمینی تاثیر بسیار قابل توجهی در جلوگیری از هجوم آب شور به سمت آبخوان دارد. استفاده از این نوع موانع حتی در شرایط برداشت آب از آبخوان و تحت شرایط گرادیان هیدرولیکی مختلف نیز بسیار موثر میباشد. در این تحقیق علاوه بر نتایج تصویری حاصل از داده های آزمایشگاهی، اطلاعات دقیقتری نیز با استفاده از مدل عددی از نحوه حرکت جبهه آب شور به دست آمد.

آبخوان ساحلی، آب شور، مانع زیرزمینی، مدل آزمایشگاهی، هجوم آب شور، SEAWAT