بررسی وضعیت جنگل های شمال ایران در سفرنامه های رابینو و رضاشاه

سفرنامه ها وکتب تاریخی منابع معتبری هستند که می توان با استفاده از آنها به اوضاع فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، جغرافیایی و طبیعی یک منطقه و کشور در دوره های تاریخی مختلف پی برد. موقعیت جغرافیایی خاص ایران در شمال کشور وجود دریاچه خزر و جنگل های انبوه باعث شده که مسافران و سیاحان زیادی را در دوره های مختلف تاریخی به خود جذب نماید. از سفرنامه های موجود می توان به سفرنامه رضاشاه و رابینو اشاره کرد که طبیعت بکر و خاص این منطقه را تفسیر می کنند و با جزئیات بیشتری شمال ایران را به خوانندگان خود معرفی می کنند. با توجه به بررسی سفرنامه رابینو بهره برداری از جنگل های شمال ایران فقط برای تامین میوه و سوخت آنهم در مقیاس کم بوده است و اهالی محلی ساکن در جنگل فقط برای تامین معیشت خود از جنگل بهره می بردند. با گذشت زمان رفته رفته بهره برداری از جنگل شکل گسترده تری به خود گرفته که رضاشاه در سفرنامه خود به طور واضح از قطع و تبدیل جنگل به اراضی کشاورزی و تبدیل درختان به زغال می پردازد و این عمل مردم شمال ایران را ناپسند می داند و بیان می دارد که جنگل های این ناحیه ایران متعلق به کل مردم ایران است که باید برای اهالی این ناحیه راهکاری پیدا کرد که طبیعت این ناحیه این گونه مورد بی رحمی قرار نگیرد.

کلیدواژه ها:

سفرنامه ، رضا شاه ، سفرنامه رابینو ، جنگل های شمال ایران