اثر محلول پاشی اسیدسالیسیلیک بر صفات مورفولوژیک فیسالیس (Physalis peruviana L.) در شرایط شوری

تنش شوری از مهمترین مشکلات کشاورزی خصوصا در مناطق خشک میباشد، که از طریق برهم زدن توازن عناصر موجود در خاک، موجب استقرار ضعیف گیاه میشود و میزان این تاثیر بستگی به میزان حساسیت گیاه دارد. این تحقیق با هدف بررسی میزان تحمل گیاه فیسالیس به سطوح مختلف شوری به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی، با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش، شامل چهارسطح شوری 0) ، 1/4، 2/8 و 4/2 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم) و چهار سطح اسیدسالیسیلیک 0)، 0/6، 1/3 و 2/7 درصد) بودند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تنش شوری و محلول پاشی اسیدسالیسیلیک اثر معنیداری بر صفات مورفولوژیک داشت. با افزایش غلظت کلریدسدیم، ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد برگ، وزن تر و خشک شاخساره و ریشه و سطح برگ کاهش یافت و کاربرد اسیدسالیسیلیک موجب کاهش اثرات منفی ناشی از تنش شوری شد، به طوریکه غلظت 2/7 درصد اسیدسالیسیلیک بیشترین اثر را بر صفات مورد بررسی داشت. نتایج این مطالعه مشخص نمود که گونه مورد بررسی (peruviana) نسبت به تنش شوری حساس می باشد و در صورت کشت در مناطق دارای آب شور از مواد تنظیم کننده رشد، از جمله اسیدسالیسیلیک، برای بهبود شرایط تنش استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

کلرید سدیم ، ارتفاع بوته ، تنش