عطیه اورعی - گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
علی تهرانی فر - گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
احمد نظامی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمود شور - گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

به دلیل تغییرات اقلیمی و افزایش دما، افزایش دوره های گرمایشی و تنش خشکی در فصل زمستان پیش بینی شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی طولانی مدت بر گیاه بنفشه )Viola × wittockiana( در شرایط طبیعی و بررسی تغییرات رشدی و پیک گلدهی گیاهان در پاسخ به تنش خشکی انجام شد. آزمایش مزرعه ای با سه رژیم آبیاری در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل کنترل %80 ) ظرفیت مزرعه) و تنش خشکی 60) و % 40 ظرفیت مزرعه) بود. نتایج نشان داد که ارتفاع ساقه، تعداد گره در شرایط کمبود آب شدید کاهش و سطح برگ به طور معنیداری افزایش یافت، در حالی که تنش خشکی %60 ظرفیت زراعی برخی صفات مانند وزن خشک را بهبود بخشید. فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در هنگام رشد گیاهان در شرایط کمبود آب 60)٪ ظرفیت زراعی) به حداکثر مقدار ر سید. اما حداکثر قطر گل و تعداد کپسول در تیمار 80٪ ظرفیت زراعی مشاهده شد. آنزیم آ سکوربات پراکسیداز، فنول کل و در صد بقاء گیاهان تحت رژیم های آبیاری قرار نگرفتند. در طی پنج ماه، اوج گلدهی زمانی که گیاهان تحت % 80 ظرفیت زراعی در ماه اسفند و برای تنش خشکی 60) و 40 درصد ظرفیت زراعی) در ماه اردیبهشت ثبت شد. به طور کلی، نتایج ن شان میدهد که بنف شه میتواند در مناطق دارای آب محدود در طی ماه های سرد و گرم به طور کامل رشد نماید و تنش خشکی در ماه های سرد، طول عمر گیاه را در ماه های گرم بهبود میبخشد.

بنفشه، تغییرات آب و هوا، بقاء، پیک گلدهی