بررسی کالبدی تاثیر معماری سبز در فضای زندگی و آسایش فردی از منظر روانشناسی محیطی

در قرن معاصر موضوع رابطه انسان و محیط و قابلیت ترجمه آن به زبان طراحی محیط و معماری،مورد توجه پژوهشگران این حوزه از دانش بوده است. در این راستا شناخت انسان و ویژگی های محیط زندگی او و چگونگی برقراری رابطه میان این دو عامل اهمیت دارد. این مقاله مروری تحلیلی بر دانش روانشناسی محیطی، رابطه ی دو سویه بین محیط و انسان و همچنین نظریه ها و مکاتب این حوزه وتاثیر کیفیت محیط ساخته شده بر رفتار و روان انسان داشته است. در این بررسی مشخص گردیده که روانشناسی محیطی به تکوین رسیده از تعامل دو حوزه علوم رفتاری و معماری، دانش میان رشته ای و نظریه های طراحی بر پایه نیازها و درک انسان از محیط زندگی تدوین گردیده است، لذا می توان روانشناسی محیطی را عرصه مشترک معماری و علوم رفتاری قلمداد کرد. هدف معماران از پرداختن به این دانش، تحلیل رابطه انسان و محیط و کاربرد آن در طراحی معماری است

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیطی ، معماری سبز ، آسایش فردی ، فضای زندگی