تاثیر آموزش مهارت های شناختی و فراشناختی بر اهمال کاری تحصیلی و رفتار کمک طلبی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های شناختی و فراشناختی بر اهمالکاری تحصیلی و رفتار کمک طلبی دانش آموزان شهر تهران در سال 1397 بود. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی آزمودنی ها بود. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 30 نفر از دانش آموزان در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای آموزش مهارت های شناختی و فراشناختی دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اهمالکاری سولومون و راث بلوم (1984) و رفتار کمک طلبی ریان و پنتریج (1997) استفاده شد. هم چنین به منظور سنجش روایی از روایی محتوا استفاده شد که برای این منظور پرسشنامه به تایید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS-v22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. یافته ها نشان داد، آموزش مهارت های شناختی و فراشناختی باعث بهبود اهمالکاری تحصیلی در دانش آموزان شده است همچنین آموزش مهارت های شناختی و فراشناختی باعث بهبود رفتار کمک طلبی دانش آموزان شده است. بنابراین به نظر می رسد، آموزش مهارت های شناختی و فراشناختی می تواند باعث ارتقا رفتار کمک طلبی دانش آموزان شده و تکنیک های موثری را برای مقابله با اهمال کاری ارایه کند.

کلیدواژه ها:

مهارت های شناختی ، فراشناختی ، اهمالکاری تحصیلی ، رفتار کمک طلبی