سیمای بارز خردگرایی انتقادی مولانا توام با فضیلت رواداری و تسامح

یکی از عرصه های شکوفایی خردگرایی انتقادی در طول تاریخ رواداری و تسامح و بردباری است که در عالم انسانی در پرتو چالش ها و مخالفت ها به وجود می آید، و از طرف دیگر باعث می گردد که محدودیت ها و ناتوانی های عقلی و جسمی و روحی و عاطفی به وسیله ی ارتباطات و همبستگی های افراد جبران گردد. در بررسی زندگی نامه، افکار و آثار مولانا یکی از موضوعات دلایل شهرت او- با آن که عارف است- حضور فعال در عرصه ی اجتماعی با درون مایه ی اصلی چالش ها می باشد و به همین دلیل می توان کارها و آثارش را در زمینه ی روش شناسی علوم اجتماعی پیگیری نمود. در این مقاله نگارنده کوشیده است سیمای بارز خردگرایی توام با فضیلت روادارانه و تسامحی شاعر، که تاثیر شگرفی بر مباحث اجتماعی و سیر تحول اندیشه ها دارد را بر پایه ی دو محور بیان کند؛ محور نخست این که آیا محبوبیت و مقبولیت مولانا به دلیل خردگرایی انتقادی و اندیشه ی روادارانه و تسامحی اوست و در محور دوم به اصل خردگرایی انتقادی توام با اندیشه ی روادارانه و تسامحی که منوط به شناخت ریشه های ریا و تزویر است می پردازد.

کلیدواژه ها:

مولانا ، خردگرایی ، انتقاد ، رواداری ، تسامح