تحلیل و برنامه ریزی توسعه اکوتوریسم با تاکید بر بیابان زدایی در مناطق بیابان ساحلی در ایران(سیریک و میناب هرمزگان)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 356

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACAECONF03_015

تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1398

چکیده مقاله:

بیابان زدایی عبارت است از تخریب اراضی در مناطق خشک، نیمه خشک تا خشک جنب مرطوب به سبب اثرات گوناگون ناشی از اعمال مخرب عامل انسانی. جهت ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی تاکنون تحقیقات بسیار زیادی در داخل و خارج کشور صورت گرفته که منجر به ارائه مدل های منطقه ای فراوانی شده است. به منظور ارائه یک مدل منطقه ای و ارزیابی کمی وضعیت فعلی بیابان زایی محدوده ای با وسعت 3985 هکتار در منطقه سیریک و میناب (هرمزگان) - بیابان های ساحلی - در نظر گرفته شد. در این تحقیق ابتدا براساس تلفیق اطلاعات مربوط به نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، عکس هوایی و بازدید های صحرایی، منطقه مورد مطالعه به 7 رخساره تفکیک گردید که هر رخساره ژئومورفولوژی به عنوان واحد اصلی ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زدایی مدنظر قرار گرفت. با توجه به تجزیه، تحلیل و تلفیق روش IMDPA که جدید ترین و مطرح ترین مدل بیابان زدایی در داخل کشور محسوب می گردد، تلاش گردید تا معیارها و شاخص های موثر بر بیابان زدایی انتخاب شوند و در قالب یک مدل منطقه ای بیابان زایی و با توجه به ارزش عددی هر یک از شاخص ها در هر واحد کاری و سپس در کل منطقه مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند. در نهایت وضعیت فعلی شدت بیابان زایی منطقه با تاکید بر چهار معیار اقلیم، پوشش گیاهی، کیفیت خاک، فرسایش بادی و 16 شاخص در چهار کلاس کم، متوسط، شدید و بسیار شدید برآورد گردید.

نویسندگان

الهام آزاده

کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی دانشگاه تهران