بررسی کیفیت فضاهای داخلی بیمارستان عمومی شهر اهواز با رویکرد روانشناسی محیط

با توجه به تاثیر کیفیت معماری فضاهای داخلی در تسریع بهبود حال بیماران و افزایش کارایی کارکنان نیاز به بررسی و طراحی دقیق این فضاها می باشد. در این تحقیق سعی بر این است که ضمن شناخت و بررسی مولفه های فضاهای داخلی با رویکرد روان شناسی محیط و تاثیر آن ها در طراحی فضای درمانی جهت بهبود و ارتقا میزان رضایتمندی کاربران است. همچنین به دنبال راه حلی برای افزایش کارایی و بهبود خلاءهایی که در زمینه طراحی داخلی بیمارستان ها وجود دارد، هست. این عمل از طریق استفاده از روش تحقیق پیمایشی انجام پذیرفته است. این پژوهش از نوع تحلیلی، در زمره تحقیقات کاربردی می باشد. اطلاعات مورد نیاز جهت دستیابی به هدف پژوهش، از طریق پرسشنامه هایی، میان جامعه آماری 280 نفره از کاربران نمونه موردی، بیمارستان های اهواز، شامل: بیماران، پرسنل و مراجعه کنندگان جمع آوری شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و آزمون خی دو و آزمون همبستگی بهره گرفته شده است. این پژوهش اقدام به بررسی مولفه های رضایتمندی در طراحی داخلی بیمارستان ها نموده تا به راهبردها و الگوهای متناسب با زمینه طراحی دست یافته و سرانجام این الگوها و راهبردها در قالب پیشنهادات ارایه شده است. راهبردهای پیشنهادی علاوه بر مرتفع نمودن نقایص طرح های پیشین، زیر مولفه های کالبدی – روان شناختی را که مهم ترین آن ها رعایت اصول ، تهویه مناسب فضاها، میزان صدا در فضاها، روشنایی مطلوب در فضاها، استفاده از رنگ مناسب در فضاها، ارتباط مناسب فضاها باهم، ابعاد و فرم مناسب فضاها، استفاده از فضای سبز در طراحی، طراحی داخلی فضاها، طراحی فضای ایمن و راحت برای بازی بچه ها، طراحی محوطه بیرون بیمارستان مورد توجه قرار داده که می تواند به معماران و طراحان در زمینه اصلاح وضع موجود و ارتقای کیفیت طراحی های آتی کمک کند .

کلیدواژه ها:

عناصر کالبدی محیط ، بیمارستان های عمومی ، سلامت بیماران ، طراحی داخلی ، روانشناسی محیط