مجتبی محمدی - کارشناس اقتصاد

در این مقاله با بھره گیری از الگوھای خود رگرسیون برداری به بررسی اثرات سرمایه اجتماعی بر شاخص ھای توسعه اقتصادی در ایران در خلال بازه زمانی (1395-1358) پرداخته شده است. از این رو نرخ بیکاری، تعداد تخت بیمارستان به عنوان شاخص ھای اندازه گیری توسعه اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته اند. برای سرمایه اجتماعی نیز از تعداد افراد زندانی در ھر صد ھزار نفر به عنوان شاخصی برای نشان دادن فقدان سرمایه اجتماعی بھره گرفته شده است. دست آوردھای کلی این پژوھش نشانگر این مطلب است که سطوح بالای سرمایه اجتماعی منجر به افزایش شاخص ھای توسعه یافتگی در جوامع می گردد.

توسعه اقتصادی، سرمایه اجتماعی، شاخص توسعه، نرخ بیکاری، مدل رگرسیون