بررسی کیفیت زندگی در افراد دیابتی-مرور نظام مند

مقدمه: دیابت یک بیماری مزمن و غیر قابل درمانی است که می توان آن را کنترل کرد و یکی از موارد بسیار مهم در امر مراقبت از بیماران مزمن ، بررسی کیفیت زندگی آنهاست. بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به عوارض مزمن دیابت میتواند به برنامه ریزی در جهت اتخاذ تدابیر پرستاری به منظور پیشگیری و یا کنترل عوارض و ارتقای سطح کیفیت زندگی بیماران کمک نماید. با توجه به انجام مطالعات گسترده برای کیفیت زندگی افراد دیابتی بر آن شدیم تا به مطالعه در این حوزه پرداخته و یک جمع بندی در این خصوص ارائه دهیم روش تحقیق: مطالعه مروری حاضر با بررسی اینترنتی مقالات فارسی و انگلیسی منتشر شده در یک دهه گذشته با کلید واژه های دیابت،کیفیت زندگی و عوامل موثر در پایگاه های علمی جهاد دانشگاهی،مگ ایران،ایران مدکس،گوگل اسکالر،pubmed انجام شد.در نهایت 58 مقاله یافتیم که در مرحله نخست با بررسی آن ها 43 مورد انتخاب و در نهایت 40مورد با توجه به ملاک های مدنظر وراد مطالعه شد.یافته ها: باتوجه به مطالعات انجام شده کیفیت زندگی افراد دارای دیابت نوع یک و دو با یکدیگر تفاوت چندانی نداشت اما بین دیابتی ها و افراد سالم تفاوت های زیادی دیده می شود و به طور کلی در سطح متوسطی قرار داشت.کیفیت زندگی افراد دیابتی با سن و جنس رابطه ی معنا داری نداشت اما با سایر اطلاعات دموگرافیک مانند سال های اگاهی از بیماری،وضعیت اقتصادی و وضعیت تحصیلی ارتباط داشت.همچنین بین دفعات بستری و کیفیت زندگی افراد هم رابطه معنی داری وجود داشت میزان رضایت افراد با رفتارهای مراقبتی و سطح تحصیلات افراد ارتباط داشت.نتیجه گیری: با توجه به بررسی های انجام شده بهترین راهکار جهت ارتقای کیفیت زندگی آموزش طبقه بندی شده برای افراد می باشد که به نحوی که با دو گروه عمده مبتلایان به دیابت و افراد در معرض ابتلا روبه رو می شویم در افراد مبتلا باید آموزش ها بیشتر پیرامون سبک زندگی و کند کردن ایجاد عوارض دیابت مورد توجه قرار گیرد و در گروه در معرض خطر با آشنایی بیشتر آن ها با ریسک فاکتور های بیماری از مبتلا شدن آن ها جلوگیری کنیم و در گروه مبتلایان به حمایت های اجتماعی،روانی و جسمی بیشتری بپردازیم.

کلیدواژه ها:

دیابت ، کیفیت زندگی ، ابعاد کیفیت زندگی ، عوامل موثر