بررسی نقش طبیعت در آرامش کودکان در فضاهای آموزشی

از زمان های بسیار قدیم کودک از دامان خانواده اش به جامعه سپرده می شده تا جامعه او را در فضاهای شهر جای دهد .متاسفانه شهر امروز از پذیرفتن کودک می هراسد و به انتظار می ماند که کودک آمادگی رویارویی با آن را بیاید ، بدون شک در چنین شهری جایی که ابتدا برای کودک پیدا می کنیم ، مدرسه است . مکانی که یک محیط عادی نیست ، یک واقعیت روانشناختی زنده و پویا است که نباید خود را بر کودک تحمیل کند بلکه باید براساس نیاز کودکان و دانش آموزان شکل بگیرد.در دنیای امروز علی رغم پیشرفت های بسیار زیاد در تمامی زمینه ها از جمله صنعتی ، هنری ، پزشکی و ... آرامش به عنوان یکی از مهم ترین نیاز های جوامع بشری ، کمتر احساس می شود . آرامش یک نیاز طبیعی انسان است که باید به درستی پاسخ داده شود . نبود این آرامش در زندگی باعث ایجاد استرس می شود و استرس نیز خود باعث ایجاد انواع بیماری ها و عدم تمرکز در کودکان سایرین می شود که نداشتن تمرکز مناسب را نیز روند در یادگیری را کند می کند .بحران سلامت در ابعاد جسمی و روانی کودکان امروز ما را تهدید می کند. در عصر حاضر مدارس از مهمترین نهادهای اجتماعی ، تربیتی ، آموزشی و اصلی ترین رکن تعلیم و تربیت هستند .آنچه در سالهای اخیر توجه متخصصین را به خودش جلب نموده محیط فیزیکی مناسب و سازگار نمودن بستر یادگیری با تمامی جوانب است.در کشورمان ایران سالهاست که به طراحی مدارس با نقشه هایی شبیه به هم و بی تفاوت به نیازهای دانش آموزان اکتفا شده است .با توجه به این مسائل این سوال مطرح است که طبیعت چه نقشی در آرامش فضای آموزشی می تواند داشته باشد در مقاله ی حاضر سعی شده نقش طبیعت را در آرامش کودکان بررسی شود. روش تحقیق در این مقاله ، براساس روش کیفی و استدلال منطقی استوار است .مطالعه ی اسنادی و کتابخانه ای اساس بیان ، تحلیل ، توصیف و تفسیر مطالب موجود در این مقاله را تشکیل می دهد .

کلیدواژه ها:

طبیعت ، ادراک محیط ، کودک ، آسایش روانی