استخوان شناسی و پرتونگاری مفصل طبیعی مچ پای گاومیش رودخانه ای اکوتیپ خوزستان

زمینه مطالعه: با توجه به اهمیت اندام حرکتی لگنی در جلو بردن بدن دام ، مفصل مچ پا یک مرکز قوی حرکتی را تشکیل می دهد و ماهیچه های بازکننده قوی که بدن را به جلو می رانند ، اکثر انرژی خود را از روی نقطه ای در بالای این مفصل منتقل می کنند و درگیری های این مفصل از شایع ترین علل آسیب های اندام های حرکتی گاومیش می باشد. هدف: دستیابی به جزییات دقیق استخوان شناسی و رادیوگرافی مچ پای گاومیش رودخانه ای خوزستان بود. روش کار: مفصل مچ پای 5 گاومیش با سن تقریبی 2 تا 3 سال از کشتارگاه اهواز مطالعه شد. افزون براین، از 10 مفصل سالم مچ پای 5 گاومیش ارجاعی به دانشکده دامپزشکی، پنج حالت گماری (پشتی-کف پائی، مورب پشتی میانی - کف پایی جانبی، مورب پشتی جانبی- کف پایی میانی، جانبی- میانی و جانبی خمیده) رادیوگرافی تهیه شد. نتایج: برخلاف شتریک کوهانه، طرح کلی شکل استخوان های مچ پای گاومیش و گاو بسیار شباهت دارند ولی اختلاف های در شکل و وسعت سطوح مفصلی استخوان های کوتاه این مفصل بین گاومیش و گاو وجود دارد. برخلاف گاو، در رادیوگرافی استخوان کنجدی قلم پایی در گاومیش دیده نشد که از این نظر مشابه شتر یک کوهانه و اسب بود. نمای پشتی-کف پائی برای بررسی فضاهای مفصلی درشت نی- مچ پائی و مفاصل بین مچ پائی ، نمای جانبی - میانی برای بررسی مفصل قاپی- پاشنه ای، نمای پشتی جانبی- کف پائی میانی برای بررسی بخش میانی مفصل درشت نی ای- مچ پائی و نمای پشتی میانی- کف پائی جانبی برای بررسی بخش کف پائی مسند قاپ و قرقره جانبی قاپ بهترین حالت گماری ها می باشند. نتیجه گیری نهایی: یافته های این پژوهش می تواند به عنوان اطلاعات پایه جهت شناسائی و تشخیص اختلالات مفصل مچ پا گاومیش مفید باشد

کلیدواژه ها:

گاومیش ، مفصل مچ پا ، استخوان مچ پا ، استخوان شناسی ، رادیوگرافی