بررسی جراحات هیستوپاتولوژیک ناشی از آلودگی تجربی همزمان ویروس آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ H9N2 و باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال

زمینه مطالعه: علی رغم اینکه ویروس آنفلوانزای تحت تیپ H9N2 و باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال (ORT) به تنهایی قادر به ایجاد جراحات هیستوپاتولوژیک در پرندگان عفونی هستند. اما تا به حال، مطالعه ای در خصوص جراحات بافتی ناشی از این عوامل بیماریزا به صورت همزمان در جوجه های عاری از عوامل بیماریزای خاص (SPF) انجام نشده است. هدف: هدف از این مطالعه بررسی نوع، شدت و میزان جراحات بافتی عفونت همزمان ویروس آنفلوانزای پرندگان تحت تیپH9N2  و باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال در جوجه های SPF می باشد. روش کار: تعداد 60 قطعه جوجه SPF نژاد لگهورن یک روزه به صورت تصادفی در سه گروه بیست تایی تقسیم شدند. سپس در سن 21 روزگی، جوجه های گروه اول فقط با ویروس آنفلوانزا و جوجه های گروه دوم با ویروس آنفلوانزا و باکتری ORT به طور همزمان تلقیح شدند و گروه سوم بعنوان کنترل PBS دریافت کردند. در روزهای 2 تا 16 پس از تلقیح، سه پرنده از هر گروه به صورت تصادفی انتخاب و مورد کالبدگشایی قرار گرفتند. نمونه های بافتی از نای، ریه ، کبد، کلیه، بورس فابریسیوس، تیموس، طحال و لوزه های سکومی جهت مطالعه هیستوپاتولوژی اخذ گردید و پس از آماده سازی و تهیه مقاطع بافتی به ضخامت های 6-5 میکرونی با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. نتایج: شدت جراحات هیستوپاتولوژی در جوجه های گروه دوم نسبت به گروه اول بیشتر بود. هیچ گونه تغییرات بافتی در گروه کنترل مشاهده نشد. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد در جوجه های عفونی شده به طور همزمان با تحت تیپ H9N2 ویروس آنفلوانزا و باکتری ORT، جراحات هیستوپاتولوژی ناشی از ویروس آنفلوانزا تشدید می یابد.

کلیدواژه ها:

ویروس آنفلوانزای پرندگان ، ORT ، جراحات هیستوپاتولوژی ، جوجههایSPF