آنالیز تحلیلی و عددی پارامترهای هندسی و فیزیکی موثر بر روی استحکام اتصالات الکترومغناطیسی

اتصال قطعات با استفاده از فرایند شکل­دهی الکترومغناطیس یک روش نوین برای مونتاژ قطعات با هدایت الکتریکی بالا می­باشد. در این تحقیق، اثر پارامتر­های هندسی و فیزیکی مهم، از قبیل ولتاژ تخلیه، شعاع و عرض شیارهای مستطیلی در اتصالات اجسام تغییر شکل یافته توسط روش اجزاء محدود و طراحی آزمایش، بررسی شده است. پس از معرفی معادلات حاکم بر الکترومغناطیسی، خروجی این معادلات به شکل فشار توسط نرم­افزار المان محدود بر روی قطعه کار اعمال شده است. در این تحلیل، قطعه­کار به­صورت تقارن محوری مدل شده و به­دلیل نرخ کرنش بالا از مدل کرنش سختی جانسون- کوک برای توصیف رفتار پلاستیک ماده استفاده شده است. سرانجام، نتایج به­دست­آمده با نتایج موجود در مراجع معتبر دیگر مقایسه گردید. این نتایج، نشان می­دهند که با افزایش ولتاژ تخلیه، پرشدگی شیار و سطح تماس بین لوله و ماندرل افزایش یافته و همچنین ایجاد برش جزئی لوله در لبه شیار موجب ایجاد مکانیزم قفلی و افزایش استحکام می­گردد.

کلیدواژه ها:

شکل دهی الکترومغناطیسی ، اتصال الکترومغناطیسی ، استحکام