خصوصیات ضد اکسندگی و ضدباکتریایی برگ درخت سیب و بررسی پایداری روغن سویای حاوی آن

عصاره های متانولی برگ سبز و سیاه درخت سیب از نظر خواص ضد اکسندگی، محتوی ترکیبات فنولی و ضد میکروبی بر میکروب های انتروکس فکالیس، اشرشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا تیفی موریوم، شیگلا دیسانتری و یرسینیا انتروکولیتیکا بررسی گردید. سپس عصاره ها در غلظت های 500، 750 و 1000 پی پی ام در روغن سویای تصفیه شده بدون ضد اکسنده اضافه و یک ماه در دمای 60 درجه سانتی گراد ذخیره شدند و متعاقبا مقادیر اسیدیته، عدد یدی و عدد پراکسید نمونه های روغن تعیین گردید. نتایج آزمون حذف رادیکال های آزاد DPPH نشان دهنده وجود اختلاف معنی دار (p<0/01) بین عصاره برگی سبز (88/72%) و نوع سیاه آن (60/15%) بود. همچنین فقط عصاره سبز سیب با حداقل غلظت 55 میلی گرم بر میلی متر توانست از رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ممانعت کند. همچنین در بررسی پایداری روغن ها، تمامی نمونه های روغن حاوی عصاره برگ های سبز، عدد یدی بالاتر و عد پراکسید پایین تری از نمونه روغن حاوی آنتی اکیدان تجارتی (نمونه بازاری) حاوی 200 پی پی ام پروپیل گالات داشتند. همچنین عددی یدی و عدد پراکسید در تیمار حاوی 500 پی پی ام عصاره برگی سیاه به ترتیب بالاتر و پایین تر (p<0/01) از نمونه بازاری بود. بطور کلی با وجود بالا بودن قدرت ضد اکسندگی در عصاره های برگ درخت سیب و نقش آنها در حفظ کیفیت نمونه های روغن سیاه، برخی روش های تصفیه برای آنها ممکن است نتایج بهتری را داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اثر ضداکسندگی ، اثرضدباکتریایی ، عضاره رگی سیب ، پایداری روغن سویا