ارزیابی برخی صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی ژنوتیپ های چغندرقند تحت شرایط تنش شوری

افزایش مداوم اراضی شور و کاهش رشد و عملکرد در واحد سطح موجب شده بسیاری از محققان توجه جدی به مشکل شوری در گیاهان داشته باشند. چغندرقند همراه با نیشکر دو محصول اصلی تامین کننده قند می باشد پدیده شوری یکی از عمده ترین تنش های غیرزیستی در جهان است و استفاده از رقم های متحمل یکی از راه های موثر و اقتصادی برای مقابله با این پدیده می باشد. در این پژوهش حاضر تعداد 30 ژنوتیپ چغندرقند از لحاظ صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی تحت شرایط تنش شوری و بدون تنش در مرحله گیاهچه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد وراثت پذیری عمومی صفات مورد مطالعه نشان داد که صفات نشت الکترولیتی، نسبت پتاسیم به سدیم و میزان پرولین در صورت داشتن وراثت پذیری خصوصی بالا می تواند جهت انتخاب ژنوتیپ های مقاوم به عنوان خصوصیات بیوشیمیایی بسیار حائز اهمیت باشند. همبستگی منفی بین پتاسیم و نشت یونی نشان می دهد که پتاسیم نقش مهمی را در بهبود نشت یونی دارد. از ژنوتیپ های متحمل و حساس به تنش شوری شناسایی شده در این پژوهش می توان برای مکان یابی صفات درگیر در تحمل به شوری و درک بیشتر و صحیح تر از ساز و کارهای تحمل به شوری و ژن های درگیر در آن استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

پرولین ، محلول غذایی هوگلند و تجزیه خوشه ای ، تجزیه یونی