سمیرا علی پور - دانشجوی رشته میکروبیولوژی گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران بابلسر- ایران.
فاطمه رودباری - استادیار گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران بابلسر- ایران.

سیتومگالوویروس انسانی (HCMV) یک عضو از خانواده هرپس ویریده است. دارای ژنوم بزرگی برابر با 235kp و به قطر 200nm است. CMV از طریق تماس جنسی، مایعات بدن آلوده مانند ادرار یا بزاق، در زنان باردار از طریق تماس نزدیک با کودکان خردسال، افراد آلوده به HIV ، گیرندگان پیوند عضو و نوزادان آلوده به CMV مادرزادی باعث ناتوانی های دائمی مثل کاهش شنوایی، بینایی و عقب ماندگی ذهنی می شود. همچنین در میان عفونت پنهان دراز مدت و در موارد شدید منجر به مرگ و میر می گردد. ژن های زیادی در ویرولانس این پاتوژن تاثیر دارندکه فعالیت همه آنها منجر به تظاهرات عفونی می شود. از میان آنها ژن gB ، pp65 و pp150 نقش مهمتری داشته و محصول پروتئین آنها به شکل چشمگیری سبب تحریک سیستم ایمنی هومورال و سلولار میشود. برای پیشگیری و کاهش خطر ابتلا به CMV مقدماتی شامل داروهای ضد ویروسی خاص، غربالگری مادر قبل از تولد نوزاد و غربالگری نوزادان در حال انجام هستند. اما طبق تحقیقات تاکنون نتیجه مطلوبی نداشته اند بنابراین ساخت واکسن بر علیه این ویروس الزامی ست با این حال هنوز نتوانستهاند یک واکسن کارآمد کشف کنند لذا برآن شدیم تا در این پژوهش یک وکتور نوترکیب برای تولید DNA واکسنی علیه ویروس سایتومگال طراحی نماییم. ابتدا از باکتری Ecoli Top 10 F باکتری مستعد تهیه گردید. pcDNA3+ و pBMH هرکدام به صورت جداگانه به باکتری مستعد ترنسفورم و استخراج پلاسمید شد. سپس قطعات موردنظر با آنزیم های برشی EcoRI و XhoI هضم آنزیمی شده و استخراج پلاسمید از روی ژل هریک از قطعات موردنظر و وکتور هدف با رعایت نسبت مناسب قطعه و وکتور با استفاده از آنزیم T4 DNA Ligase در وکتور pcDNA3+ ساب کلون گردید. سپس از طریق کلونی- PCR و پرایمر اختصاصی ژن موردنظر ازدیاد و تکثیر شد. همچنین صحت وجود قطعه بدون جهش با توالی یابی مشخص گردید. در نهایت از این وکتور نوترکیب به عنوان یک کاندیدا برای تولید DNA واکسن علیه ویروس سایتومگال در نظر گرفته شد .

سیتومگالوویروس، وکتور نوترکیب، DNA واکسن، pcDNA3