روژین بهنام فر - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری، واحد صحنه،دانشگاه آزاد اسلامی
علی زرافشانی - استاد یار گروه معماری، واحد صحنه، دانشگاه آزاد اسلامی

امروزه تاثیرات محیط معماری به عنوان بستر فعالیت فرد بیمار بر سلامت روان و الگوھای رفتاری او به اثبات رسیده است. استرس در محیط درمانی یک عامل منفی است که در فرد به وجود می آید و در نتیجه آن پاسخ ھای فیزیکی و روانی مخربی در بیمار ایجاد می شود. موضوع مھم و روزآمد از بین بردن حس نا امیدی و ایجاد سرزندگی در بیماران سرطانی با ایجاد فضایی سرزنده با توجه به گسترش روز افزون این بیماری و نبود مراکز درمانی ویژه و نبود اطلاعات کافی در این زمینه امری لازم و ضروری می باشد. بیمارستان ھای دولتی وابسته به دانشگاه ھا, بخش ھای درمان سرطان دارند اما در ھیچکدام از آنھا بخشی به درمان سرطان در کودکان مھیا نشده است. این تک بودن بیمارستان فوق تخصصی کودکان محک در تھران و خاورمیانه باعث می گردد که مراجعه کنندگان بسیاری از شھرستان ھا و کشورھای دیگر داشته باشد و از آنجا که کودکان به ھمراه نیاز دارند, اسکان والدین باعث ایجاد دغدغه ھای مازاد بر درمان فرزندان بر ای آنھا ایجاد می کند. لذا در این پایان نامه به سلامت روان نیز در کنار سلامت جسم با استفاده از معماری و ترکیب رنگ ھا به ایجاد فضایی سرزنده مخصوص کودکان دست یابیم زیرا سلامت روان، نیاز به محیط ھماھنگ و پاکیزه ای دارد که در آن به عوامل فیزیکی، فیزیولوژیکی، ارتباطی، اجتماعی و زیبایی شناسانه اھمیت لازم داده شده باشد. محیط ھای درمانی در بھبود وضع بیماران و افزایش سلامت عمومی منبع بسیار مھمی به شمار می روند و باید برای برآورده کردن این ھدف طراحی شوند. در فصل اول کلیات تحقیق و مسائل و ضرورت ھا و روش تحقیق بحث خواھد شد و در ادامه در فصل دوم به بررسی سرطان و ارتباط آن با محیط و رنگ می پردازیم و در فصول سوم و چھارم نمونه ھای مشابه، ضوابط و الزامات، اقلیم شناسی و برنامه فیزیکی طرح به بحث و تحلیل خواھد گذاشته شد و در نھایت در فصل پنجم با ارائه پیشنھاد ھ ای طراحی، اسناد و نقشه ھای پروژه ضمیمه خواھد شد. روش تحقیق این پایان نامه به صورت توصیفی و تحلیلی و از نوع کاربردی است که اساس آن مطالعات کتابخانه ای است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که فضایی که برای درمان کودکان سرطانی طراحی خواھد شد بایستی از ظرائف مھندسی و لطایف ھنری خاصی بھره مند باشد و اثر طراحی شده بایستی به عنوان یک مقیاس و الگو برای معماران در زمینه طراحی بیمارستان و مراکز درمانی باشد.

مرکز درمانی، کودکان سرطانی، ارتقاء نشاط، ارتقاء سرزندگی