ارتباط سبک های مقابله ای استرس با تحریف های شناختی، عواطف منفی و افکار خود تخریبی در بیماران مبتلا به فشارخون اساسی در شهر کاشمر

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط عواطف منفی و افکار خود تخریبی و تحریف های شناختی با سبک های مقابله با استرس در بیماران مبتلا به فشارخون اساسی در شهر کاشمر انجام شد. برای انجام این تحقیق از بین کلیه بیماران مبتلا به فشارخون مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان کاشمر، تعداد 137 نفر (62 مرد و 74 زن) به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. آزمودنی ها به چک لیست راهبردهای مقابله لازاروس و فولکمن (1985)، استرس ادراک شده کوهن (1983)، کنترل عواطف ویلیامز و کامبلس (1997)، پرسشانامه تحریف های شناختی عبداله زاده و سالار (1389) و مقیاس پدیده خودویرانگری کلانس و ایمز (1978) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار spss-22 استفاده شد. نتایج نشان داد که عواطف منفی با استرس از لحاظ آماری معنی دار هست؛ افکار خود تخریبی با استرس رابطه معنی دار آماری وجود ندارد؛ تحریف های شناختی با استرس نیز رابطه معنی دار آماری وجود ندارد؛ غالب روابط بین ابعاد راهبردهای مقابله ای از لحاظ آماری معنادار در ارتباط با استرس، تنها در راهبردهای مقابله ای (ارزیابی، طلب حمایت، حل مدیرانه و پذیرش مسئولیت)، با استرس رابطه معناداری داشته اند؛ و نتایج ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که بین متغیرهای پیش بین (عواطف منفی، راهبرد ارزیابی، راهبرد پذیرش مسئولیت) با استرس از لحاظ آماری رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

عواطف منفی ، افکار خود تخریبی ، تحریف های شناختی ، سبک های مقابله ای ، فشارخون