برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت طول عمر در گوسفند مهربان با استفاده از راهکار بیزی

هدف از انجام این مطالعه بررسی پارامترهای ژنتیکی و محیطی موثر بر صفت طول عمر در گوسفند نژاد مهربان است. در این پژوهش از 2342 رکورد طول عمر گوسفند نژاد مهربان مربوط به گله ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند مهربان واقع در همدان، جمع آوری شده طی سال های 1373 تا 1389 استفاده گردید. به منظور تعیین عوامل ثابت برازش شده در مدل آماری (سال تولد، ماه تولد، تیپ تولد، سن مادر، اثر گله و جنس بره و متغیر کمکی وزن تولد بره و اثرات متقابل بین آنها) از رویه GLM نرم افزار SAS و جهت برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت طول عمر از روش بیزی ونرم افزار TM استفاده شد. تمامی اثرات ثابت به جز تیپ تولد، سن مادر و متغیر کمکی وزن تولد بره به صورت خطی، بر طول عمر معنی دار (P<0/001) بودند. میانگین وراثت پذیری مستقیم و مادری طول عمر در آنالیزهای مختلف به ترتیب بین 0/16 تا 0/22 و بین 0/13 تا 0/15 برآورد شدند. میانگین همبستگی بین اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم با اثر ژنتیکی مادری 0/54- تا 0/61 بدست آمد؛ همچنین نسبت واریانس محیطی دائمی مادری به وارانس فتوتیپی در آنالیزهای مختلف 0/025 تا 0/032 برآورد شد. با توجه به برآورد پایین وراثت پذیری صفت طول عمر، می توان نتیجه گرفت، به منظور افزایش طول عمر، انتخاب مستقیم بره هایی با بالاترین طول عمر نمی تواند موجب بهبود طول عمر آنها شود و به منظور افزایش آن می بایست با بهبود شرایط محیطی و تصمیمات کاربردی و مدیریتی، طول عمر بره ها را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

آنالیز بیزی ، پارامتر ژنتیکی ، گوسفند مهربان ، وراثت پذیری