بررسی میزان فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک بذور ذرت تحت تاثیر تنش خشکی و انواع پرایمینگ

هدف از این تحقیق بررسی اثر انواع پرایمینگ بر میزان فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک بذور ذرت رقم 704 تحت تنش خشکی بود. تیمارهای آزمایش، شامل تیمارهای خشکی در 4 سطح (0، 3-، 6- و 9- بار) و پرایمینگ (هورمون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، اسموپرایمینگ، اسید آسکوربیک و شاهد) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر متقابل تیمار خشکی و پرایمینگ بر تمام صفات به جز وزن خشک باقیمانده بذر معنی دار بود. وزن خشک باقیمانده بذر فقط در اثر ساده خشکی معنی دار به دست آمد. در سطح خشکی شاهد بالاترین سرعت جوانه زنی (17/556 بذر در روز) مشاهده شد. بیشترین میزان آنزیم های آمیلاز، لیپاز و پروتئاز در تیمار هورمون پرایمینگ و سطح خشکی شاهد به دست آمد. کمترین میزان آنزیم آمیلاز در تیمار اسموپرایمینگ و سطح خشکی 9- بار بود در حالی که کمترین میزان آنزیم های لیپاز و پروتئاز در تیمار پرایمینگ شاهد و سطح خشکی 9- بار مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

سرعت جوانه زنی ، وزن خشک باقیمانده بذر ، آنزیم های هیدرولیتیک بذر