بررسی اثر پرایمینگ بر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت ذرت تحت تنش خشکی

در پژوهش حاضر اثر انواع پرایمینگ بر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت شامل کاتالاز (CAT)، آسکوربات پراکسیداز (APX)، سوپراکسید دیسمیوتاز (SOD)، مالون دی آلدئید (MDA) و گلوتاتیون ردکتاز (Gred) تحت تنش خشکی برای بذور ذرت رقم 704 بررسی شد. تیمارهای آزمایش، شامل تیمارهای خشکی در 4 سطح (0، 3-، 6- و 9-) و پرایمینگ (هورمون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، اسموپرایمینگ، اسید آسکوربیک و شاهد) بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمار خشکی و پرایمینگ بر تمامی صفات به جز درصد جوانه زنی معنی دار بود. بیشترین قدرت گیاه چه (15/996) در تیمار پرایمینگ شاهد و سطح خشکی شاهد به دست آمد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم (35 میکرومول بر دقیقه بر میلی گرم پروتئین) در پرایمینگ با اسید آسکوربیک و سطح خشکی 9- بار دیده شد. همچنین حداکثر میزان آسکوربات پراکسیداز در تیمار هورمون پرایمینگ و سطح خشکی 9- بار به دست آمد در حالی که کمترین فعالیت آن در سطح خشکی شاهد و تیمار اسموپرایمینگ مشاهده شد. بیشترین میزان مالون دی آلدئید در سطح خشکی 9- بار و در پرایمینگ شاهد به دست آمد. بالاترین میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسمیوتاز در سطح خشکی 9- بار بود. همچنین بیشترین میزان گلوتاتیون ردکتاز در پرایمینگ با ویتامین c و سطح خشکی 9- بار به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پرایمینگ ، خشکی ، قدرت گیاه چه ، آنزیم های آنتی اکسیدانت