تاثیر میکروارگانیسم ها بر پایداری یونجه در شرایط خشکی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 333

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOCA04_148

تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1398

چکیده مقاله:

طی تنش یکسری تغییرات فیزیولوژیکی در گیاهان اتفاق می افتد. از جمله این تغییرات کلروفیل و روابط آبی می باشد. میکوریز عامل مهمی جهت مقابله با تنش کم آبی می باشد. این بررسی در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1390 انجام گردید. تنش خشکی در سطوح 35%، 55%، 75% بود. تیمارها شامل تلقیح بذور یونجه با میکوریز، ریزوبیوم ملیلوتی، میکوریز + ریزوبیوم ملیلوتی، شاهد بودند. در این بررسی صفات کلروفیل، پتانسیل اسمزی، محتوای نسبی آب اندازه گیری شده و مشاهده شد بیشترین میزان کلروفیل مربوط به تلقیح بذر با میکوریز و ریزوبیوم و کمترین آن در شاهد بود. تلقیح با میکوریز باعث افزایش محتوای نسبی آب در تمام سطوح تنش گردید. که این کار از طریق افزایش سطح تماس آنها با خاک و افزایش توانایی جذب می گردد. بعد از میکوریز بیشترین مقدار محتوای نسبی آب مربوط به تلقیح بذر با ریزوبیوم می باشد که در تمام سطوح تنش نسبت به تیمارهای شاهد و تلقیح دوگانه بالا می باشد. در همه سطوح تنش صرفنظر از نوع تیمار با افزایش شدت تنش میزان پتانسیل اسمزی کاهش پیدا کرد. در هر سه سطح بیشترین میزان مربوط به میکوریز و کمترین میزان مربوط به حالت عدم تلقیح بود.

نویسندگان

مهناز ظفری

دانشجوی دکتری رشته فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشگاه محقق اردبیل

علی عبادی سقرلو

عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیل

سدابه جهان بخش گده کهریز

عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیل