پیش بینی خشونت شوهر علیه زنان براساس ذهن آگاهی، تاب آوری و تمایزیافتگی در زنان شهر اهواز

پژوهش حاضر به منظور پیشبینی خشونت شوهر علیه زنان براساس ذهن آگاهی و تمایزیافتگی در زنان شهر اهواز بود. این پژوهش از نوع توصیفی و با روش همبستگی است. جامعهی آماری شامل کلیه زنان متاهل شهراهواز بودند که با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس، تعداد 200 نفر انتخاب گردید. برای تحلیل داده ها علاوه بر روش های توصیفی میانگین و انحراف معیار از ضریب همبستگی ساده و رگرسیون چندگانه برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. ابزارهای جمع آوری داده ها در این پژوهش شامل مقیاس سوء رفتار زن استراوس، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون، مقیاس تمایزیافتگی اسکورون و فریدلندر و مقیاس آگاهی از حضور ذهن بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین مولفه های تمایزیافتگی، تاب آوری و ذهن آگاهی با خشونت علیه زنان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین حسادت شناختی و واکنش پذیری عاطفی بیشترین سهم را در تبیین و پیش بینی خشونت علیه زنان داشتند. سطح معناداری در این پژوهش 05 / 0 درنظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

تمایزیافتگی ، تاب آوری ، ذهن آگاهی ، خشونت