حمید لطفی - دکترای معماری ، استاد موسسه غیرانتفاعی ماد سنندج
فریبرز موسی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه غیرانتفاعی ماد سنندج
شهریار امیری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه غیرانتفاعی ماد سنندج

فضاهای درمانی نیز با توجه به اهمیتی که دارند باید بتوانند محیط کاملا آرام، با توجه به نیاز مراجعه کنندگان باشند. حال اگر مراجعه کنندگان کودکان باشند اهمیت این موضوع دو چندان می شود. طراحی فضاهای درمانی باید با توجه به عملکرد آن باشد تا بیشترین تاثیر را داشته باشد، استفاده از عناصری مانند تابلوهای نقاشی و تصاویری از طبیعت در اتاق بیماران کوچک در جهت القای حس آرامش، امنیت و تحریک احساسات بصری و همچنین به طور مستقیم و غیر مستقیم در وضعیت روحی و روانی و جسمی بیمار کودک تاثیر می گذارد. وجود فضاهای مرتبط با کودکان و امکانات مورد نیاز کودک بی شک در رشد و بهداشت روان آنها تاثیر بسزایی دارد طبیعت یک کامل کننده و متمم ضروری برای محیط ساخته شده دست بشر محسوب می شود آمیختگی یا ترکیب با بافت زیست محیطی امری غیر قابل اجتناب است بخصوص در صورتی که این مکان متعلق به کودک باشد. آنچه که در طراحی فضای درمان برای کودک به تاثیر طبیعت بر کودک و انواع فضاسازی ها و خلق دنیاهای گوناگون برای بازی کودکان و بهداشت روانی کودک در اولویت دارد، توجه به این اصل است که قرار است در این فضاها چه کارهایی انجام گیرد که روان کودک آسیب پذیر نباشد.(ابن شهیدی حجت، تعریف فضای بستری در بیمارستان اطفال نشریه هنرهای زیبا 48). هر مکان برای درمان ناراحتی های بخصوصی طراحی شده است که مشورت با پزشک متخصص در شناخت و آگاهی بهداشت روان کودک در روند درمان برای طراحی فضاهای مورد نیاز برای کودک انجام گیرد، در کنار آن برای رسیدن به یک محیط مطلوب برای بیماران و والدینشان شش عامل محیطی موثر شامل نور (طبیعی و مصنوعی)، رنگ، دکوراسیون، صدا و فضای سبز مورد بررسی قرار می گیرد و تاثیر هر یک از آنها در بهبود و روند درمان کودکان بررسی شود.

کودک، طراحی، معماری، کلینیک تخصصی، روانشناسی محیط