بررسی عوامل تقویت کننده ی پایداری اجتماعی در فرهنگسراها

پایداری اجتماعی را می توان به معنای ارتقای کیفیت زندگی، توسعه منابع انسانی، تنوع فرهنگی، تحرک اجتماعی، همبستگی اجتماعی، مشارکت اجتماعی، ظرفیت سازی نهادی، امنیت اجتماعی، مسئولیت پذیری، تعلق خاطر مکانی و در نهایت توانمندی اجتماعات محلی برای غلبه بر چالش ها و مسائل درونی و واکنش بهینه در برابر تغییرات بیرونی به شمار آورد. پایداری اجتماعی که برگرفته از انسان، فرهنگ و روش های زندگی اوست، می کوشد تا به بهبودی و ارتقاء کیفیت و رفاه زندگی انسان نسل حاضر و آینده، با در نظر گرفتن استعدادها و فرهنگ و ظرفیت های او، به برآوردن نیازهای همه اقشار جامعه بپردازد. با توجه به اهمیت پایداری اجتماعی در ارتقاء کیفیت طراحی فرهنگسراها، به عنوان مکانی که در آن یک یا چند نهاد فرهنگی فعالیتدارند و معمولا شرایطی برای آموزش امور گوناگون فراهم می گردد، هدف این پژوهش رسیدن به ارائه و بررسی عوامل تقویت کننده پایداری اجتماعی در فرهنگسرا است، که از طریق شناخت، حفظ و بکارگیری مولفه های نفوذپذیری، تنوع (گوناگونی و کارایی)، خوانایی، انعطاف پذیری، امنیت، آسایش محیطی، پویایی و سرزندگی، بتوان پایداری اجتماعی را ارتقاء بخشید. در نهایت با ارتقاء و تقویت پایداری اجتماعی در فرهنگسراها می توان شاهد افزایش حضور مردم، روابط و تعاملات اجتماعی، حس مکان و هم چنین شاهد توسعه محیط و پایداری آن بود. روش این پژوهش توصیفی_تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری اجتماعی ، فرهنگسرا ، توسعه پایدار ، حس مکان.