شناسایی و ارزیابی مولفه های تاثیر گذار بر تعاملات اجتماعی تحکیم و توسعه روابط ساکنان در مجتمع های مسکونی

در حال حاضر بحران مکان به مفهوم فقدان معنی اجتماعی در فضا و زمان یکی از دلایل اصلی عدم توانایی فضاهای زیستی در فراهم آوردن محتوای لازم برای باشیدن انسان ها و در پی آن بحران هویتی جوامع معرفی می گردد. چرا که هویت بشری مستلزم هویت مکان است و مکان بدون در اختیار نهادن امکانات غنی در تعیین هویت انسان ها نمی تواند کارکردی هویت پرداز ایفا نماید. این در حالی است که این کیفیت در مجتمع های مسکونی جدید شهری به فراموشی سپرده شده است. در بحبوحه زندگی ماشینی و روند رو به افزایش شهرنشینی تنها امر مهمی که دنبال می شودتوجه، صرف به ابعاد کالبدی شهرها و کمی نمودن تمامی وجوه زندگی انسان ها برای زندگی در شهرها است. گو اینکه کیفیت محل زندگی انسان ها نیز نقش و جایگاه اساسی در بهبود حیات اجتماعی جوامع ندارد. با این حال در نظر نگرفتن و کم توجهی به برطرف نمودن نیازهای اجتماعی، ادراکی و روا نشناختی انسان ها مشکلات فراوانی هم برای افراد و هم برای جامعه به دنبال داشته است. از بینرفتن مفهوم مکان در شهرها و محل6ه های جدید، بی هوتیی فضاهای شهری، نداشتن حس تعلق شهروندان و نهاتا یبروز انواع آسیب های اجتماعی در شهرها از نتایج بی توجهی به مقولات کیفی زندگی است. هدف از پژوهش یافتن طریقی است که بر اساس ان محیط ساخته شده ،فعالیت ها،الگوهای تعامل اجتماعی و حرکت های فردی را سازمان دهد و حداقل تا حدودی پاسخگوی هدف های خاص افراد یا نهادهای اجتماعی باشد این گردآوری با روش کیفی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی بررسی شده است که با بهره گیری از منابع موجود به بررسی اهمیت مولفه های تاثیر گذار بر تعاملات اجتماعی(تحکیم و توسعه روابط شهروندی)در مجتمع های مسکونی می پردازد.

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، تعاملات اجتماعی ، محله محوری ، هویت فردی ، هویت جمعی