برنامهریزی تخصیص منابع آب خروجی از تونل انتقال آب کاکارضا تحت تاثیر سناریوهای مدیریتی

امروزه با توجه به رشد سریع جمعیت و محدود بودن منابع آب، مدیریت منابع آب از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. توزیع غیریکنواخت منابع آب در طول مکان و زمان، وجود بیشترین تقاضای آب در زمان بارش کمترین میزان نزولات جوی، عدم توازن بین میزان عرضه و تقاضای آب و بویژه افزایش مداوم تقاضای آب، محدودیت منابع آب و در برخی مناطق کاهش آن با تنزل کیفیت آبهای سطحی و زیرزمینی، راندمان کم آب در بخش کشاورزی و حتی در بخش شرب، مدیریت منابع آب را در کشور ما بسیار پیچیده نموده است. برای مدیریت و برنامه ریزی بهینه منابع آب در سطح یک حوضه مدلهای مختلفی وجود دارد. در سالهای اخیر مدل ویپ به دلیل جامعیت در لحاظ نمودن توام فرآیندهای فیزیکی – هیدرولوژیکی و سیستم مدیریت یکپارچه و اولویت بندی تخصیص منابع آب، در کانون توجه بسیاری از محققین منابع آب قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بهره گیری از مدل ویپ جهت بررسی تامین آب شرب و صنعت شهر خرم آباد از طریق ذخیره سازی در سد مخزنی سراب تلخ و انتقال آن توسط تونل کاکارضا میباشد. برای این منظور، ابتدا جهت حذف اثر برداشتهای بالادست بر منابع آب ثبت شده در ایستگاه هیدرومتری کاکارضا بر روی رودخانه هررود که موجب کاهش آبدهی این رودخانه در موقعیت ایستگاه مذکور در طی سالهای آتی خواهد شد، از روش حذف ترند استفاده گردید. سپس برای ارزیابی تامین آب شرب و صنعت شهر خرم آباد، 4 سناریو و 36 گزینه مختلف متشکل از شش رقوم مرده متفاوت؛ شامل رقوم 1420، 1421، 1422، 1423، 1424 و 1425 متر از سطح دریا؛ و شش رقوم نرمال مختلف؛ شامل رقوم 1445، 1446، 1447، 1448، 1449 و 1450 متر از سطح دریا؛ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که گزینه احداث سد مخزنی سراب تلخ در قالب سناریوی سوم و تراز نرمال 1445 متر ارتفاع از سطح دریا، پاسخگوی نیازهای شرب و صنعت خرم آباد میباشد.

کلیدواژه ها:

منابع آب ، برنامه ریزی بهینه ، مدل ویپ ، مدیریت یکپارچه ، نیازهای شرب و صنعت ، تونل کاکارضا ، تراز نرمال.