بهداد عباس پور - فارغ التحصیل گروه عمران ،واحد مهدیشهر ،دانشگاه آزاد اسلامی ،مهدیشهر،ایران
حمید بیرقی - استادیار گروه عمران ،واحد مهدیشهر ،دانشگاه آزاد اسلامی ،مهدیشهر،ایران

بروز تنش های مکانیکی در سازه های بتنی معمولی که ارزان ترین و رایج ترین مصالح موجود را در خود دارند طی سال های متمادی موجب بروز ترک و شکستگی و در هم فرو ریختگی ناگهانی میشد .به همین روی متخصصین و محققین در سنه های اخیر به دنبال استفاده از برخی از افزودنی های طبیعی در کنار مصالح قبلی هستند تا بتواند با افزایش مقاومت های فشاری و کششی تحمل پذیری این نوع سازه ها را در مواقع بروز تنش های شدید به میزان زیادی حفظ نمایید .استفاده از انواع الیاف طبیعی و فلزی و نیز نانو مواد نتایج خوبی را موجب شده است در این آزمایش الیاف پلی پرو پیلن با مقادیر صفر ،0,2 ،0,8 و 1,4 از نانو اکسید تیتانیم و نانو آلومینیوم و نانو اکسید آهن در چهار سطح صفر ،0,5 ،1 و 2 درصد وزنی از سیمان مصرفی مورد مصرف قرار گرفت این مواد که به عنوان مواد پوزولانی در ترکیب ملات استفاده گردید با نمونه های 15*15 برای سنجش مقاومت فشاری در مقطع 28 روزه و نمونه های استوانه ای 30*15 در مقطع28 روزه برای سنجش مقاومت کششی مورد آزمون قرار گرفت .نتایج نشان داد بهترین مقاومت کششی با مصرف 0,8 درصد الیاف پلی پرو پیلن و یک درصد وزنی نانواکسیدتیتانیم بدست آمد که حدود 25 درصد بوده است و بالاترین مقاومت های فشاری با مصرف یک درصد نانو اکسید تیتانیم و 0,8 درصد الیاف پلی پرو پیلن در مقطع 28 روزه به میزان 640 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع بدست آمد داد.

نانو اکسید آلومین، نانو اکسید آهن، نانو اکسید تیتانیم ، الیاف پلی پروپیلن، مقاومت فشاری، مقاومت کششی