روش های کنترل و مهار موثر رواناب ها با تکیه بر مدیریت غیر سازه ای شهری

ایران سرزمین سیل خیز است و با توجه به خشکسالی ها و کمبود آب در کشور، رواناب ظرفیتی می توان آب های آن را مدیریت و مهار و بهره برداری کرد. اغلب رواناب های رخ داده در کشور به دلیل تغییر شرایط فیزیکی حوضه های آبریز و از بین رفتن پوشش های گیاهی و تغییر اقلیم های ایجاد شده، به شکل ناگهانی رخ می دهند. با توجه به تغییر اقلیم صورت گرفته در کشور و پیامدهای وقوع رواناب باید اقدامات لازم جهت پیش بینی و مقابله با رواناب صورت گیرد و در این زمینه ارتباط و هماهنگی و همکاری های لازم و مناسب بین نهادها و ارگان های مرتبط به عمل آید. در این زمینه هواشناسی، شهرداری ها، جهاد کشاورزی، بنیاد مسکن، وزارت راه و شهرسازی و هلال احمر از جمله دستگاه های متولی مدیریت رواناب هستند. با انجام اقدامات لازم و به موقع می توان خسارات و صدمات سیل اعم از فردی، جانی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی را کاهش داد. طی چند دهه گذشته شیوه های جدیدی برای مقابله با سیلاب ابداع شده است و این روشها بیشتر ماهیتی پیشگرانه دارند. با تعبیه و اجرای طرحهای مشخصی برای کاربری اراضی شهری، وضع مقررات و قوانین و همچنین آموزش مردم می توان خسارات ناشی از سیل را کاهش داد و به حداقل رسانید و در عین حال از صرف هزین ههای سنگین و گزاف برای احداث تاسیسات مهار سیلها که بسیار سرمایه برند اجتناب کرد. در این مقاله به راهکارهای مدیریت رواناب در فرایندهای فراگیری مهار سیل که گسترش رواناب و خسارات ناشی از آن را تعدیل کند، پرداخته شده است. هدف اصلی مدیریت رواناب این است که بتواند با ارائه راه کارهای علمی و کاربردی و با اتخاذ تدابیر و اقدامات لازم در کاهش احتمال خسارات با خطرات سیل و ارزیابی تاسیسات مورد نیاز رواناب ها را پیش بینی و به کنترل در آورد و خسارات جانی و مایملک سکنه محدوده مورد نظر را به حداقل ممکن رساند.

کلیدواژه ها:

مدیریت رواناب ، مدیریت پیشگیری ، رواناب ، مهار رواناب ، رواناب شهری