تاثیر حذف آلایندههای موجود در پسابهای صنعتی، کشاورزی و شهری در همبست آب، غذا و انرژی

آب، غذا و انرژی بعنوان هسته نیازهای انسان برای ادامه حیات حائز اهمیت هستند و در کنار وابستگی چند-جانبهای که باهم دارند، رابطه ی تنگاتنگی نیز با محیطزیست دارند و میتوان آن را مرکز این سه عامل در نظر گرفت. در واقع در همبست آب، غذا و انرژی، مهمترین و بحرانی ترین منبع که توسط دو عامل دیگر قابل تولید نیست، آب است که نقش کلیدی در بررسی این سیستم دارد. در نتیجه در راستای مدیریت بهتر باید منابع در دسترس و نیازهای آبی را بطور مشخص داشته باشیم و باید در این برآوردها حقابه محیطزیستی را هم مد نظر قرار دهیم. در راستای افزایش تقاضاها، گسترش طرح های توسعه منابع آب امری غیرقابل انکار است ولی از طرف دیگر ذخیره، تنظیم و برداشت بیشازحد ازرودخانه ها سبب برهمخوردن تعادل رژیم طبیعی جریان رودخانه میشود و به همین خاطر تعیین حقابه ی زیستمحیطی در سیاستها و دستور کارهای ملی و بینالمللی مدیریت منابع آب اهمیت دو چندانی یافته است. به همین خاطر در این مقاله به تاثیر آلایندهای که غلظت بیشتری نسبت به غلظت استاندارد رهاسازی به آبهای سطحی را در حوضه آبریز رودخانه های کارون و دز دارد (NH3) در محاسبه نیاز آبی زیست محیطی و در نتیجه تاثیر آن در همبست آب، غذا و انرژی پرداخته شده که در نتیجه آن مشاهده شد از طریق آب صرفهجویی شده از طریق حذف آلاینده یاد شده از طریق روشهای دیگر همچون روشهای بیولوژیکی، میتوان انرژی لازم برای مکانیزاسیون کشت برنج و شلتوک در منطقه یاد شده را تامین کرد و از این طریق مصرف آب در کشاورزی و بازده تولید محصولات را بالا برد. هم-چنین به تاثیر تمرکز بیش از حد به کشاورزی بجای صنعت پرداخته شدهاست که باعث مصرف زیاد آب و ایجاد آلودگی در مقیاس و حجم زیاد میشود پرداخته شدهاست

کلیدواژه ها:

همبست آب ، غذا و انرژی ، نیاز زیست محیطی رودخانه ، آلاینده ، صنعت ، کشاورزی