سودابه جلالی - دانشجوی دکتری عمران
راضیه جباری - دانشجوی کاردانی معماری دانشگاه فنی و حرفه ای حضرت فاطمه س کرمان

امروزه استفاده از نانوتکنولوژی در دهه های اخیر به منظور بهبود خصوصیات رفتاری مصالح مورد استقبال محققان در علوم مختلف قرار گرفته است. در این پژوهش، اثر افزودن مقادیر مختلف نانورس بر روی پتانسیل واگرایی دو نوع خاک رسی با خاصیت خمیری کم و زیاد بررسی شده است،علاوه بر این، نتایج یک مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی تشریح می شود که در آن تاثیر نانوآلومینیوم اکسید گاما بر مشخصات حجمی و مکانیکی نوعی خاک رس مسئله دار مورد ارزیابی قرار گرفته است. آزمایش های شناسایی بر روی دو نوع خاک رس و نانورس و سپس آزمایش های پین هول بر روی نمونه های خاک با مقادیر مختلفی نانورس شامل؛ صفر (خاک طبیعی)0,25 ،0,5 ،1، 2و4 درصد وزنی خاک با در نظر گرفتن سنین عمل اوری 1، 3 و 7 روز انجام گردید. در این تحقیق ابتدا تاثیر سیمان در اصلاح خاک مورد ارزیابی قرار می گیرد و در ادامه تاثیر توام سیمان و نانو آلومینیوم وافزودن نانورس به خاک رس مورد بررسی قرار میگیرد.. نتایج نشان داده تاثیر این ذرات بر روی دو نوع خاک با خمیرایی مختلف تاثیر آن بر هر دو نوع خاک یکسان بوده و خمیرایی خاک نقش مهمی در تاثیر این ذرات بر پتانسیل واگرایی ندارند، همچنین مشخص گردید زمان عمل آوری نقش قابل ملاحظه ای در تثبیت خاک با نانوذرات رس داشته و برای انجام فعل انفعالات شیمیایی موردنیاز برای تثبیت حدود سه روز زمان لازم است.

نانورس،نانو آلومینیوم،سیمان،بهسازی،خاک رسی