نرخ شکارگری حشرات مادهی سن شکارگر (Orius laevigatus (Fieber نسبت به شته ی جالیز Aphis gossypii Glover در سنین مختلف

در این تحقیق، نرخ شکارگری حشرات ماده ی سن شکارگرOrius laevigatus در سنین مختلف (افراد یک، پنج، 10 و 20 روزه) روی شته ی جالیز Aphis gossypii مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در دمای 2±26 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±55 درصد و دوره ی نوری 16:8 (تاریکی:روشنایی) ساعت و در 10 تکرار انجام شد. شکارگرها به مدت 24 ساعت گرسنه نگهداشته شده و سپس درآزمایش مورد استفاده قرار گرفتند. از دیسک برگی گیاه خیار رقم گرین (به قطر 5 سانتیمتر) در داخل ظروف پتری (به قطر 9 سانتی-متر) به عنوان بستر آزمایش استفاده شد. مخلوطی از پوره های سنین اول و دوم شته ی جالیز در تراکم های دو، چهار، هشت، 16، 32، 64و 96 عدد به صورت جداگانه در اختیار حشرات مادهی شکارگر قرار داده شدند. تعداد طمعه های خورده شده پس از 24 ساعت شمارش و ثبت شد. در همه ی تیمارها با افزایش تراکم نرخ شکارگری افزایش یافت و بیشترین تعداد آن در تراکم 96 و به ترتیب 2/47±46/10، 2/56±47/59، 1/37±49/50 و 2/45±45/40 محاسبه شد.در تراکم 32 و 64 ، اختلاف در نرخ شکارگری بین سنین مختلف معنی داربود و بیشترین و کمترین مقدار آن در هر دو تراکم به ترتیب در سنین 5 و 20 روزگی به دست آمد. در این پارامتر، در سایر تراکم ها اختلاف معنیداری مشاهده نشد. این نتایج نشان داد که حشرات ماده ی سن شکارگر O. laevigatus از قدرت جستجوگری مناسبی برخوردار بوده و می توانند در برنامه های کنترل بیولوژیک شته ی جالیز A. gossypii مورد استفاده قرار گیرند.از قدرت جستجوگری مناسبی

کلیدواژه ها:

، Aphis gossypii ، Orius laevigatus ، نرخ شکارگری وابسته به سن