مقایسه کیفی و کمی روش های مختلف استخراج DNA از پروانه ها

روشهای مولکولی مبتنی برPCR سبب پیشرفت های مهمی در تاکسونومی شده است. اولین قدم در مطالعات مولکولی استخراج DNA با کیفیت و کمیت مناسب میباشد. در این مطالعه سه روش استخراج DNA، فنل- کلروفرم و Lysis buffer از سه نوع پروانه شامل بید آرد (Ephestia kuehniella (Lep:. Pyralidae، بید سیب زمینی (Phthorimea operculella (Lep:.Gelechidae و برگخوار چغندرقند (Spodoptera exigua (Lep:.Noctuidae مورد مقایسه قرار گرفت. برای هر روش ده عدد پروانه از هر گونه مورد آزمایش قرار گرفت. کیفیت DNA روی ژل آگارز و کمیت DNA با اسپکتروفتومتری تعیین شد. میزان جذب DNA در طول موج 260 نانومتر، جذب پروتئین در طول موج 280 نانومتر و نسبت جذبی 260 به 280 نانومتر برای تعیین خلوط DNA برآورد شد. نتایج نشان داد کیفیت باندها در روش CTAB برای هر سه گونه بهتر از سایر روشها بود. غلظت DNA نیز در این روش بیشتر بود. از لحاظ خلوص DNA نیز نسبت جذبی 260/280 نانومتر در روش CTAB بهتر از سایر روش ها بود. اما در سایر روشها این نسبت خیلی متغیر بود. در روش فنل-کلروفرم آلودگی بیشتر بود و در روش Lysis buffer تعداد مراحل استخراج بیشتر بود. در نهایت روش CTAB به عنوان روشی موثر و کارآمد برای استخراج DNA از راسته Lepidoptera پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

استخراج ، کیفیت ، کمیت ، غلظت