شرایط اعمال حق حبس زوجه در نکاح

مهریه یا صداق، سنتی حسنه و پسندیده ای است که نشانه صداقت و نیکوئی و صمیمت زوج نسبت به زوجه می باشد و از ادوار گذشته رسم معمول قرار دادن اشیای غیرمنقول از قبیل خانه و زمین و ملک و امثالهم برای مهریه زن بوده است، ولی در روزگار فعلی،پول و سکه جای خود را به اموال غیر منقول برای اختصاص به مهریه زنان داده است تا سهولت تحصیل بدهی و دین ذمه حاصل بر گردن زوج در حین عقد قرار می گیرد، به محض مطالبه زوجه به صورت عندالمطالبه پرداخت شود و علاوه بر آن شرط عندالاستطاعه نیز با موافقت و اختیار زوجه می تواند جزو شروط ضمن عقد قرار گیرد. -شرط عندالاستطاعه بودن مهریه، برخلاف تصورات که بیان می دارند این شرط، شرط مجهولی است و شرط مجهول از شروط باطل است، شرط صحیحی است، زیرا شرط مجهول در قانون مدنی از شروط باطل نیست و این جا هم سکوتی نیست که بخواهیم به فقه و منابع فقهی رجوع کنیم، هرچند بعضی فقها همان طور که در پایان نامه عنوان شد، این شرط (شرط مجهول) را صحیح می دانند بنابراین به نظر می رسد این شرط صحیحی باشد. در خصوص پرداخت مهریه ی عندالاستطاعه، چون تا فرد مستطیع نباشد، الزام به پرداخت میسر نیست و با توجه به اصل عدم و عدم حصول استطاعت، چون شرط استطاعت محقق نمی شود تا زوج ملزم به پرداخت شود، بنابراین تا حدودی به این مطلوب رسیده شده که از زندان رفتن زوج به لحاظ عجز از پرداخت مهریه خودداری شود. آنچه مشخص است در اکثر مواقع هدف زن از مطالبه مهریه رسیدن وی به مهر نیست و سعی وی بیشتر از مطالبه مهریه گرفتن حق طلاق است و این که مرد راضی شود که مهریه ندهد اما در عوض زن را طلاق دهد شاید با عند الاستطاعه شدن مرد ، این آخرین ترفند زن از بین برود و دوباره شوهر در طلاق دادن زن در غیر موارد عسر و حرج ، اهمال نماید، فلذا عند الاستطاعه شدن مهر ضرری بس هنگفت به زن وارد خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

مهریه ، حق حبس ، نکاح ، عندالمطالبه ، عندالاستطاعه