پرسیمرغ(معرفی یک شگرد داستان پردازی در رستم و سهراب)

یکی از وجوه اهمیت شاهنامه ، بعد داستانی آن است. در این جستار به معرفی یک شگرد (تمهید، تکنیک)داستان پردازی در شاهنامه پرداخته شده است. این موضوع از منظر مکتب ادبی فرمالیسم تبیین شده است.شکلوفسکی ، پرچمدار این مکتب، هنر را به مثابه تمهید و تکنیک می داند که به شکلی نو و بدیع ارایه شود تا باآشنایی زدایی خود بتواند باعث برانگیختگی احساس خواننده شود. بر این اساس با ارایه نمونه هایی از شاهنامه _داستان رستم و سهراب_به معرفی این تکنیک ، تحلیل نمونه ها و بررسی ویژگی هایی برای آن پرداخته ایم و بهجهت زیبایی کار عنوان پر سیمرغ به آن داده ایم. نمونه ها شامل: پر سیمرغ، بهره گیری از نژاد رخش، به بند آمدنهجیر و تاخیر رستم در رفتن به نزد کاوس است. در تمام این نمونه ها ، داستان پرداز با آینده نگری یک زمینه وبستری را با آوردن این تمهید آماده می کند و در اتفاقات آتی داستان از علت این حضور کشف رمز می کند که باعثبرانگیختن احساساتی همچون شگفتی و خشم و تنفر می شود. این تمهید ویژگی یک تکنیک هنری را از نظرفرمالیست ها یعنی؛ آشنایی زدایی دارد. و از نظر پیرنگ ، در زنجیره علت و معلولی رویدادها قرار دارد و بین حضورو نتیجه اش رابطه علت و معلولی است و ظرفیت لازم را برای برانگیختن احساسات خواننده و غریب سازی دارد.

کلیدواژه ها:

داستان ، رستم و سهراب ، فرمالیسم ، تمهید (شگرد)