زیباشناسی در شعر احمدرضا احمدی

زیبایی لازمه هنر است و با اعتقاد به اینکه شعر هم از اقسام هنر به شمار می رود ، نیازمند زیبایی است . عناصر و عوامل زیبایی شعر متعددند و هر شاعری در هر دورهای میکوشد تا شعرش آراسته به همین عناصر زیبایی باشد . دراین پژوهش با پرداختن به مولفه های تصویر ساز مجاز ، تشبیه ، تشخیص ، استعاره ، نماد ، کنایه ، حس آمیزی ، و پارادوکس ، تصاویر زیبایی شعری احمدی تشریح شده است . احمدی با به کارگیری تمام شگردهای عناصر خیال انگیز و با نگرشی نوین ، شعر خود را از تصاویر تکراری شعر سنتی رها کرده و با استفاده از صنایع بدیعی موف6ق به خلق تصاویر بدیع وخل6اقانه شده است . زیبایی شعر وی در این است که برعکس بعضی از شاعران بخشی از وجود وی که زجر میکشد با بخشی که خلق میکند یکی است و جدا نگه داشته نمیشود و احساس و عاطفه و اندیشه و خیال در شعر وی درهم تنیده اند. احمدی به هیچ وجه عواطفش را کنار نمیزند و باکی از بیان احساسش ندارد.

کلیدواژه ها:

احمدرضا احمدی ، زیباشناسی شعر ، بدیع ، صناعات ادبی .