ارزیابی و بازسازی ساختار استخوان ترابکولار با استفاده از تبدیل فاصله و خطوط-ستاره ای مبتنی بر منطق فازی در تصاویر μ-CT و MRI

بیماری های استخوانی به ویژه پوکی استخوان ، منجر به افزایش خطر شکستگی استخوان در بزرگسالان است. کیفیت ریزساختاری دربخش اسفنجی استخوان، مانند استخوان-مهره، از عوامل مهم استحکام استخوان و خطر شکستگی است. معیارهای دقیق از ضخامت ریزساختاریاستخوان اسفنجی (ترابکولار) و فاصله مغز استخوانی بین آنها ، سهم قابل توجهی برای تشخیص اولیه پوکی استخوان و درمان آن دارد. استخراجاین کمیت های از تصاویر μ-CT و MRI دشوار ومقادیر اندازه گیری با توجه به روش پردازش تصویر بکار گرفته شده به طور قابل ملاحظه ای متفاوتاست . در این پژوهش، ضخامت ریزساختاری استخوان بر اساس روشهای تبدیل فاصله و خطوط-ستارهای فازی محاسبه و عملکرد آنها را از نظردقت، حافظه مورد نیاز، پایداری نسبت به اغتشاش و چرخش و هم چنین سرعت اجرا مقایسه می کنیم. نتایج بیانگر محاسبات سریعتر واستفادهبهینه از حافظه با داشتن دقت و پایداری یکسان روش خطوط-ستارهای فازی در مقایسه با روشهای پیشین می باشد.

کلیدواژه ها:

استخوان اسفنجی ، تبدیل فاصله فازی ، تصاویر μ-CT و MRI ، خطوط- ستاره ای فازی